ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου, μαζί σας. Είμαι ομοφυλόφιλος. 19 χρονών. H ομοφυλοφιλία μού έχει προκαλέσει σε κάποιο βαθμό ψυχολογικά προβλήματα. (κυρίως κατάθλιψη χωρίς να ξέρω τι βαθμού είναι)Όχι επείδη δεν το δέχομαι εγώ αλλά επειδή δεν το δέχεται η κοινωνία. Η εμφάνισή μου είναι εντελώς αντρική. Μπορεί να μην είχα ποτέ προβλήματα που τυχόν έχουν άλλοι ομοφυλόφιλοι (λόγω της εμφάνισής τους), όμως η ψυχολογική πίεση που δέχομαι είναι απίστευτη. Βλέπω ένα σωρό ανόητους να κοροιδεύουν αυτό που είμαι. Και προσπαθώ να σκεφτώ οτι είναι απλά ανόητοι και αδαείς.Αλλά όταν το κάνουν οι φίλοι μου πληγώνομαι. Πληγώνομαι πολύ. Τελευταία έχω γίνει πιο ψυχρός με τον καλύτερό μου φίλο. Προσπαθώ να αμυνθώ με αυτόν τον τρόπο. Εύχομαι κανένας να μη νιώσει αυτόν τον ρατσισμό που αισθάνομαι εγώ. Αλήθεια, όταν κοροιδεύετε τους ομοφυλόφιλους δεν σκέφτεστε ότι μπορεί εκείνη την στιγμή να πληγώνετε αφάνταστα κάποιον δικό σας; Ή δε σας νοιάζει; Και στατιστικά να το πάρεις, 10% είναι οι ομοφυλόφιλοι. Μπορεί να είναι ο αδερφός σου, ένας φίλος σου, ακόμα και ο πατέρας σου(!) σε πιο σπανιες περιπτώσεις. Οποιοσδήποτε μπορεί να είναι γκέι κι ας φαίνεται straight! Έχω απογοητευτεί από αυτόν τον κόσμο. Σχέση δεν έχω κάνει ποτέ, αν και είμαι αρκετά εμφανίσιμος και ευφυής. Σίγουρα επείδη έχει δημιουργηθεί ένα κόμπλεξ. Το αισθάνομαι πλέον. Και τώρα είμαι μόνος. Και δεν μου αρέσει. Και ίσως να είμαι για πάντα μόνος, αν δεν καταφέρω να αποτινάξω όλα τα κόμπλεξ τα οποία αναπτύχθηκαν χάρη στην κοινωνία, την οικογένεια και τα στεροτυπά της. Δεν μου αρέσει αυτός ο κόσμος που φτιαξανε οι άνθρωποι ρε γαμώτο.Είναι πολύ σκληρός δυστυχώς... Εύχομαι οι άνθρωποι να γίνουν πιο καλοί. Όλοι αδέρφια είμαστε εξάλλου...