20.10.2013 | 14:43
X. ,
Προσπαθουσα να να συγκρατησω τα δακρυα μου.. και δεν τα καταφερνα δεν μπορουσα να το ελεγξω απλως τα ματια μου ετρεχαν κ εσυ με κοιτουσες με αυτα τα υπεροχα ματια σ και δεν ειχες κουραγιο ουτε να μου πεις το παραμικρο ουτε τα δακρυα μου να σκουπισεις οπως αλλωτε ουτε να μου πεισ "σσ ελα δω μην κλαις".. νομιζω αυτο ηταν που ακομη και το πρωι που ξυπνησα πια μ'εκανε να καταλαβω οτι δεν θα εισαι εκει, δεν θα πουμε καλημερα. Εφυγες πραγματικα...το χειροτερο ειναι ομως οτι συνειδητοποιησα οτι ποτέ ξανα δεν θα πουμε καλημερα.. ουτε στο ιδιο κρεββατι ούτε απο το τηλεφωνο.. δεν ξερω τι να σ πω.. δεν μπορω να σ πω μεινε.. το ξερεις.. δεν μπορεις να μεινεις εξαλλου αφου αλλαξαν τοσο δραματικα αυτα που νιωθεις.. οχι οτι σου κραταω κακια, οχι, τα πιο ομορφα πραγματα εχω να θυμαμαι αλλα ακομη και χτες.. στο τρενο.. που φιλουσες για να με διακοψεις... ησουν εκει.. και μ αγαπουσες.. πως μπορει να επεσα τοσο εξω..?
