ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το Σάββατο το βράδυ κανονίσαμε με την παρέα να πάμε σε ένα μπαράκι εδώ κοντά για ποτάκια. Εκεί είδαμε στην μπάρα, μόνο του, ένα παλιό συμμαθητή μας που είχε παρατήσει το σχολείο στην 3η λυκείου γιατί δεν τον ενδιέφερε. Σαν χαρακτήρα δεν τον πολυξέραμε γιατί ήταν πολύ εσωστρεφής. Γενικά απ'ό,τι ξέραμε και απ'ό,τι είχαμε καταλάβει, ήταν gay και ξενέρωτος τύπος. Μόλις μπήκαμε στο μαγαζί τον είδαμε και μας είδε και αν και κάποτε ίσως λέγαμε μια καλημέρα, τώρα απλά κάναμε σα να μην υπήρχε. Και πάνω που άρχισε το θάψιμο για τους παλιούς συμμαθητές η κουβέντα ήρθε σε αυτόν. Τα αγόρια της παρέας ξεκινήσαμε τα γέλια και τα κρυφοκοιτάγματα ενώ τα κορίτσια, πιο χαλαρά, σχολίαζαν απλά το οτι είναι ξενέρωτος. Προφανώς εκείνος το κατάλαβε γιατί φαινόταν πιο σκεπτικός και πληγωμένος. Μετά από καμιά ώρα έρχεται η σερβιτόρα με 7 σφηνάκια στο δίσκο, όλα για εμάς. -Κερασμένα από το Σταμάτη.-είπε-.Εκεί παγώσαμε όλοι και αυτόματα γυρίσαμε τα κεφάλια μας προς το μέρος του. Αυτός μας σήκωσε το ποτήρι για να μας πει "στην υγειά σας" με ένα χαμόγελο που δήλωνε πως μας ξεφτίλισε. Εμείς απλά χαμογελάσαμε (όσοι μπορούσαν) και μετά αλλάξαμε θέμα κατευθείαν αισθάνοντας ότι ήμασταν ηττημένοι, εμείς, "η famous παρέα τους σχολείου".Πραγματικά δεν έχω ξανανιώσει χειρότερα στη ζωή μου. Αλήθεια συγγνώμη για όσες φορές ένιωσες άσχημα από τα σχόλιά μας...