ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δύο μήνες πέρασαν και ακόμα να σε ξεπεράσω. Ακόμα θυμάμαι τις δικές μας στιγμές, τα φιλία, τις κλεφτές ματιές στο ίδιο τραπέζι, τις νύχτες που περνούσαμε μαζί κρυφά μέχρι το ξημέρωμα... Μέχρι που κουράστηκες. Εγώ δε κουράστηκα, δεν χόρτασα, δεν το έζησα όσο θα'θελα. Και σε σκέφτομαι. Έκανα προσπάθειες να σε ξεχάσω, για λίγο νόμιζα τα είχα καταφέρει να σε μισήσω, τελικά είχα μπερδευτεί, δεν ήταν μίσος αυτό. Δε τα παράτησα, δε κοιτάω πια τις φωτογραφίες σου, δεν ακούω το τραγούδι που μου ψιθύριζες, δε σου μιλάω. Όμως στο μυαλό μου είσαι ακόμα... Τι κάνω λάθος; Ανάβω το τσιγάρο και σαν ζωγραφιά εμφανίζεσαι σιγά σιγά μπροστά μου. Περπατάω και κάθε φορά που κοιτάω γύρω μου σε βλέπω. Κι όποτε στο κρεβάτι μου κουρνιάζω νιώθω τα χέρια σου να με σφίγγουν. Βάζω τα ακουστικά μου και σ'ακούω να φωνάζεις τ'όνομα μου. Κι όταν μπω πια στο όνειρο εξαφανίζεσαι και με αφήνεις πάλι μόνη μου να πνίγω τα δάκρυα μου. Δεν κατάφερα πολλά μέχρι τώρα, έτσι δεν είναι; Κι όμως πέρασε άλλη μια μέρα που την έζησα χωρίς εσένα. Δύσκολη ήταν, όμως τα κατάφερα. Κι έχουν μείνει άλλες έξι τώρα... Όταν σε ξαναδώ θα αρχίσω πάλι το μέτρημα.