11.7.2013 | 18:58
Ξέρεις τι;
Είναι που κάθε φορά που πάω λιγάκι να αφεθώ κάνεις κάποια μαλακία και με ξενερώνεις. Φεύγω τρέχοντας λοιπόν κάθε φορά γιατί μυρίζεις κίνδυνο,φωτιά και εμμονή. Και μετά είσαι αυτό το υπέροχο πλάσμα ξανά και ξανά πίσω...Και πάλι από την αρχή.Πότε βαριέσαι;Πότε παραιτείσαι;Πότε ερωτεύεσαι ανεπανόρθωτα;Μέχρι τέλους, χωρίς όρους, χωρίς όρια.
