19.8.2011 | 21:54
Ξέρω ότι σιγά σιγά τον ερωτεύεσαι
Είστε μαζί κάθε μέρα, έχετε συναφή επαγγέλματα, θεωρείς ότι έχει επίπεδο.. είναι μεγαλύτερος, πιο κατασταλαγμένος από μένα. Τι και εάν μέχρι πέρυσι ήσουν στην ίδια θέση με μένα; Τώρα είσαι αλλού. Μου λες δεν σου αρέσει και δεν τρέχει τίποτα και όμως, το νιώθω που πας κοντά του και φεύγεις από μένα. Δεν μπορώ να το αποδείξω, δεν μπορώ να το αποτρέψω, απλά το βλέπω να γίνεται. Απλά ετοιμάζω τον εαυτό μου για την αποχώρηση σου. Ή τη δική μου.Δεν βλέπεις τι γίνεται μπροστά σου. Δεν βλέπεις τα συναισθήματα μου που γκρεμίζονται, οι αναμνήσεις προδοσίας με πλημμυρίζουν, δεν μπορώ να ξεφύγω. Κάθε μέρα είναι εκεί. Μου θυμίζουν ότι τόσο καιρό κάνω υπομονή και θυσίες. Συγχωρώ τα δεκάδες ψέμματα σου, συγχωρώ που με έβαλες δεύτερο για πολλά θέματα γιατί έχεις και εσύ τα ψυχολογικά σου προφανώς, άσχετα που δεν το παραδέχεσαι. Η αλήθεια είναι ότι σε αγαπάω. Σε αγαπούσα. Σίγουρα θα σε αγαπάω και τώρα, απλά με πονάει το γεγονός ότι αμέσως μόλις άλλαξε η κατάσταση σου και νιώθεις πιο δυνατός άρχισες να γίνεσαι απόμακρος. Νιώθω ότι με χρησιμοποιήσες σαν πατερίτσα όσο δεν ήσουν καλά και πλέον πας για άλλα καλύτερα και με λιγότερη ιστορία. Άσχετα που εσύ φταις που έχουμε τόσο αρνητικό παρελθόν.Βασικά βλέπω τη σχέση μας και πλέον βλέπω ότι ήταν ΚΟΥΡΑΣΗ. Μια συνεχής προσπάθεια και κούραση, να κατανοήσω γιατί συνέβαιναν κάποιες αδικίες. Το έμαθα 1,5 χρόνο μετά. Όλα αυτά όμως, δεν τα ξεχνάω. Δε ξεχνάω πως με πούλησες για να προστατέψεις ένα τρίτο άτομο εις βάρος μου. Πως μπορείς εσύ να είσαι κατάλληλος σύντροφος; Περίμενα κάποια στιγμή να καλυτερέψουν τα πράγματα. Μόλις ήρθε αυτή η στιγμή, εσύ απλά απαιτείς χώρο, δεν θέλεις να "χώνομαι" τόσο πλέον και γίνομαι ενοχλητικός.