30.10.2016 | 09:37
Ξέρω πάρα πολύ καλά τι πρέπει να κάνω και το ορκίζομαι πως θα το κάνω!
Θα κατέβω στην κουζίνα, θα ανοίξω το ψυγείο, θα φάω το προφιτερόλ που έμεινε από χτες, θα κάτσω ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΑ να διαβάσω ταλαντώσεις και 'οταν έρθει να πάρει την ζωγραφιά εκείνης της φίλης του θα βάλω στην σακούλα και εκείνη την δικιά μου, θα τον αγκαλιάσω και θα του πω πως δεν θέλω να ξαναμιλήσουμε εως τα Χριστούγεννα. Δεν θέλω να είμαι βάρος σε κανέναν,δεν θέλω να σκέφτομαι κανέναν, ιδιώς αυτόν και θέλω όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα στο κεφάλι μου γίνεται. Θα κάτσω λιγάκι εκεί να ηρεμήσω, θα γυρίσω σαν να μην συνέβη τίποτα , θα συνεχίσω τις ταλαντώσεις και το απόγευμα θα σκίσω.Ίσως πάθω ένα σοκ μέχρι να συνηθίσω την αλλαγή αλλά θα αξίζει 200 φορές. Αυτό, έπρεπε να είχα κάνει 2 μήνες τώρα και θα πόναγε πολύ λιγότερο.
