ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΑΛΛΑ με ξέρεις 4 χρόνια ,μαλάκα! 10 μήνες μου είχες δείξει το πιο γλυκό σου πρόσωπο..ένα άλλο πρόσωπο που δεν ήξερα καν ότι είχες. Το εκτίμησα,πολύ..και το ξέρεις. Έδειξες τόσο ενδιαφέρον..και έδειξα κ εγώ. Τα μάτια σου έκαιγαν κάθε φορά που με κοιτούσες...και δεν έχανες ευκαιρία να ζεστάνεις τα χέρια σου μέσα απο το μπουφάν μου ...Κοιταζόμασταν κάθε μέρα,επί 10 μήνες και το ξέραμε ότι εμείς οι 2 θα μπλέξουμε. Και έτσι και έγινε. Μετά όμως τι έπαθες? Να ξέρεις,και ας μην το δεις ποτέ ,πως εάν κάτι με πείραξε σε σένα δεν είναι το ότι δεν θα σε ξανα φιλούσα,αλλά το ότι μετά απο τόσα καιρό που έδειξες ότι έδειξες..και πόσο μάλλον το ότι είμασταν ήδη φίλοι τόσα χρόνια,επέλεξες να τελειώσεις μια τέτοια ιστορία χωρίς ένα γιατί. Με βασάνιζε επι μήνες γιατί το σταμάτησες χωρίς λόγο. Και κάποιες φορές ακόμα με τρώει. Δεν μπορώ να σε βλέπω και να κάνω πως είμαι καλά. Πως κάποτε με έβλεπες και αυθόρμητα αγκαλιάζαμε ο ένας τον άλλον σφηχτά και τώρα....τώρα,άστο. Μακάρι κάποια στιγμή να καταλάβεις τι έκανες και πόσο πολύ με απογοήτευσες..και πως δεν με σεβάστηκες σαν άτομο μετά απο τόσο καιρό που με ξέρεις. Αυτό με πείραξε.''ΑΚΟΥΣ'' ? Δεν ξέρω εαν θα σου δωθεί ποτέ η ευκαιρία ή αν βρεις το θάρρος να ζητήσεις συγνώμη ή έστω να μου ξηγηθείς σωστά για το τι έγινε τότε... δεν ελπίζω τίποτα,γιατί εσύ με έκανες να μην ελπίζω πια σε εμάς. Κρίμα. Ίσως κάποια στιγμή να μάθω τι έγινε..ίσως και όχι. Μα ως τότε,να περνάς καλά φίλε μου.