ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απο που να το αρχισω; Ειναι λιγα πραγματα..αλλα μοιαζουν πελωρια εμποδια. Πραγματικα αυτη τη στιγμη μονο ετσι θα μπορουσα να τα παρομοιασω! Επισης θελω να το αναλυσω το θεμα για να ειστε καλυμμενοι απο καθε απορια. Πριν λοιπον 2 χρονια, στο σχολειο που αλλαξα και πηγα για πρωτη φορα, γνωρισα ενα πολυ καλο παιδι με φοβερες αποψεις, δυνατη προσωπικοτητα, ισχυρες επιρροες, αλλα ταυτοχρονως ηταν και μπασταρδος. Το πρωτο καιρο για οσο δεν γνωριζωμασταν αρκετα, ηρθε μια δοση να με σνομπαρει(παντα ηταν φοβερα σνομπ). Απατωντας του λοιπον εγω και κανωντας τον σκονη για τα καλα, καταλαβαινε πως απο αυτο το παιδι που εχει απεναντι του(εμενα δλδ),εχει να δει, να μαθει, να ακουσει και να αντλησει πολλα στοιχεια. Καλα και κακα. Της ουσιας και του κωλου. Επικαιρα και οτι να'ναι. Καταλαβαινετε τωρα τι εννοω. Ημασταν και οι δυο, 2 δυνατες προσωπικοτητες, ο ενας ανταξιος του αλλου. Συνηθως γυρω απο αυτο το παιδι πεφτουν με τα μουτρα αγορια και κοριτσια,επηρρεαζει μαζες ολοκληρες κλπ. Οταν ομως σταθηκε απεναντι μου, να την πει σε μενα ... Ειδε πως του γυρισαν ολα μπουμερανγκ και εκει καταλαβε πως εχει να κανει με εναν δικο του. Αυτα μου τα ξεστομισε αργοτερα...με υπονοουμενα. Η μονη μας διαφορα ηταν πως αυτος ηταν πολυ αναγνωρισημος λογω της ανεπαναληπτης εξωτερικης του εμφανιση και εγω ημουν ενας νεος στο σχολειο..πολυ πολυ απλος ως προς το ντυσιμο και ολα το περιβλημμα. Ειχα αφησει τοτε τον εαυτο μου συνειδητα, να χαμηλωθει. Δε κρυβω οτι πολλες φορες ντρεπομουν να σταθω απεναντι του λογω εμφανεστατης διαφορας στο απ'εξω μας.τεσπα, με το πιυ αυτος αντιληφθηκε με τι ατομο εχει να κανει..αρχισε πολυ απλα και καμια φορα επειδικτικα(που εγω το καταλαβαινα,αλλα αυτος νομιζε πως νομιζω οτι γινωνται τυχαια)να με μαρκαρει. Και εγω απο τη δικη μου μερια τον μαρκαρα γτ γουσταρα φοβερα τη παρεα του αλλα επειδη ειμαι και ψιλο μπαστσρδος οπως σας ειπα(γτ αν δεν ταιριαζα κιολας,δν θα συμπεθεριαζα) δεν εδινα ποτε δικαιωματα. Πχ ολοι μα ολοι κολλαγαν πανω του..να δουν να ακουσουν να σχολιασουν. Εγω ποτε! Παντα ομως ηνα το χαρακτηρα μου σε εκθεση. Κι αυτος φυσικα απο μακρια εκοβε ματιες ποιος ειμαι, τι λεω, τι κανω. Γνωριστηκαμε καλυτερα. Ξαφνικα εκει που καθωταν με 100, τους παρατουσε και ερχωταν διπλα μου. Μου προτεινε απο μονος του αυτος να βγουμε για ταινιες κλπ. Εμενε στα διαλειμματα και στα κενα να συζηταει μαζι μου. Οταν μαλιστα ο καθηγητης ειπε καντε ομαδες δικες σας οτι γουσταρετε, ηρθε απο μονος του σε εμενα. Καποια στιγμη αυτο το παιδι εφυγε απο το σχολειο πηγε αλλου. Το μονο που αφησε πισω του ηταν καλα στοιχεια. Αρχιζα να αλλαζω. Να ταυτιζωμαι. Να εχω το τροπο του(οχι επιτηδες. Σαν καλη επιρροη). Εξωτερικα αλλαξα μεχρι που μας βλεπουν πια και μενουμ με ανοιχτο στομα πολλοι!!! Ειχα τρελαθει...ηταν φοβερη εξελιξη χρονιας σχολικης. Θα μπορουσε να ταν σκατα, αλλα δεν ηταν. Απο μονος ελεγε πως ειμαι ενα απο τα φοβεροτερα παιδια που γνωρισε φετος.Ελειπε 2 παρα κατι μηνες χρονια. Τωρα ηρθε ξανα στο σχολειο μας. Λιγο πιο ωριμος αλλα κατα βαση ο ιδιος χαρακτηρας. Απλααα εγινε λιγο πιο θρασυς. Δε χαλαει αυτο κατι και δε λεει τπτ. Δειτε τωρα ομως τι συμβαινει. Εγω ημουν αυτος ο οποιος εμαθα καιαλλαξα τοσο επειδη τον γνωρισα. Τωρα πια,εγωιστης οπως παντα..περναςι απο διπλα μου και μια στις 5 να χαιρετιθουμε. Και αυτο φοβερα τυπικο. Ειμαστς στο ιδιο τμημα. Κανεις δε κανει κινηση. Εμενα που καποτε με προτιμουσε και εγω που καιγωμαι διακαως για τη παρεα του. Εφτασα ισαξια και εξωτερικα πλεον με αυτον και την ειδα καποιος, μη νομιζετε ομως τπτ τρελο. Αυτος ηταν που ηταν...τωρα αν δε του μιλησεις δε μιλαει. Εγω ποτε δεν εριχνα τη μουρη μου. Μου λειπουν τα παλια. Να με προτιμησει να με σιλεξει να καταλαβει οτι λεω. Βεβαια ισως εγινα απο τοτε..λιγο ρυχος και επιμενω στην επιφανεια..στο φαινεσθε αλλα και αυτος ετσι ηταν παντα. Κατι απλες κινησουλες παιξανε..αλλα πολυυυ γενικες. Θα τις εκανε παντου. Εγω απο την αλλη..μια μυτη ως τον ουρανο. Εφτασα να ξοδευωμαι σε παρεες που δε με εκφραζουν και να προσπαθω να κσνω κατι καλο για να το αρπαξουν τα ματια του. Λυπαμαι τοσο.