ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα με λένε Γιάννη και μόλις έκλεισα τα 17.Σήμερα συνέβει ένα περιστατικό στο σχολείο με έναν συμμαθητή που με έβαλε σε σκέψεις.Ήταν τελευταία ώρα, λοιπόν, και είχαμε μαθηματικά.Εγώ περίμενα απλά να τελειώσει η ώρα για να φύγω ενώ ο μπροστινός μου (το παιδί με το οποίο έγινε το επεισόδιο) έκανε κλασσικά φασαρία και ενοχλούσε όποιον ήταν γύρω του.Εγώ μετά από κάποια στιγμή στράβωσα με το όλο σκηνικό πήραν ένα στυλό και του το πέταξα στο κεφάλι.Γύρισε και μου απάντησε "Μη σου γα..." και τότε μου την έδωσε ακόμα πιο πολύ και του πέταξα δεύτερο στο πρόσωπο (αλλα δεν στόχεψα μάτια).Εκείνη την ώρα σηκώνεται από το θρανίο του και ενώ είμαι καθιστός αρχίζει να με βαράει σαν νευρόσπαστο (ξέρετε...όπως κάνει κάποιος όταν τον γαργαλάνε) και μετά από λίγο φεύγει πίσω από μόνος του και σηκώνομαι εγώ και του φωνάζω "τι κάνεις ρε μα...."...τον πλησίασα λίγο αλλά δεν είχα σκοπό να τον βαρέσω μέσα στην τάξη.Τότε έρχεται ένα παιδί και μας χωρίζει και το σκηνικό αυτό τελειώνει.Αφού τελείωσε η ώρα τον πιάνω και του λέω "έλα λίγο να τα πούμε έξω οι δυό μας".Αφού λοιπόν, είμαι εγώ και αυτός τον ρωτάω τι ήταν αυτό που έκανες μέσα στην τάξη...τι πιστεύεις οτι πρέπει να κάνω τώρα εγώ , να σε συγχωρέσω ή να σε δείρω..... και άρχισε να μου λέει οτι ήταν αντίδραση της στιγμής και οτι οι γονείς του τον μεγάλωσαν με αρχές κλπ κλπ... του λέω λοιπόν αυτό θα τελειώσει με 2 τρόπους...είτε θα δώσουμε χέρια και θα το ξεχάσουμε και δεν θα ξαναγίνει θέμα είτε θα δαρθούμε εδώ και τώρα....εμπάς περιπτώση επέλεξε ορθός το πρώτο και δώσαμε τα χέρια και ζητήσαμε ο ένας από τον άλλον συγνώμη.....Το θέμα μου τώρα είναι το εξής...Έκανα καλά που δεν το συνέχισα μαζί του ή οχι?Ήταν μια πράξη καλοσύνης ή μια αδύναμη στιγμή που δεν τον έδειρα επι τόπου? Δεν μπορώ να βγάλω απο το μυαλό ότι τον άφησα να με κάνει ρεζίλι έτσι στην τάξη και εγώ έμεινα άπραγος... Γενικά δεν φημίζομαι για τον τσαμπουκά μου αφού δεν προκαλώ ποτέ φασαρίες παρ'όλο που έχω έφεση στις πολεμικές τέχνες εδώ και χρόνια αλλά παρ'όλα αυτά δεν νιώθω σίγουρος για τον εαυτό μου...Από την μια νιώθω οτι τον λυπήθηκα και δεν τον βάρεσα και απο την άλλη οτι φοβήθηκα να το κάνω αν και οι περισσότεροι είναι σίγουροι για το αποτέλεσμα αν το έκανα....Θέλω να ακούσω τις γνώμες σας σχετικά με αυτό: 1)Πως πιστεύετε ότι θα έπρεπε να έχω αντιδράσει 2)Θα ήταν καλό με το πρώτο δικαίωμα που μου δώσει απο εδώ και πέρα να κάνω χρήση βίας ώστε να μην δίνω λάθος εντυπώσεις 3) Είχατε και εσείς ανάλογη εμπειρία και αν ναι πως την αντιμετωπίσατε? Ευχαριστώ.