ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην εταιρία που εργάζομαι υπήρχε μία κοπέλα η οποία μου άρεσε. Είμαστε στην ίδια ηλικία, στα 30 χωρίς κάποια σχέση.Η κοπέλα αυτή μου άρεσε από την πρώτη στιγμή, ακόμα και πριν ξεκινήσω να δουλεύω εκεί. Δηλαδή από την επικοινωνία που είχαμε τηλεφωνικά για συνεντεύξεις και έπειτα οι διαδικασίες για την πρόσληψη. Μου έκανε κλικ, χωρίς να την έχω δει. Την γνώρισα και από κοντά, συνεργαστήκαμε και κατάλαβα ότι... ναι, η κοπέλα αυτή μου αρέσει. Ωστόσο, παρατηρούσα ότι απέφευγε να μείνει μόνη της μαζί μου. Αν και παρόλα αυτά, εκλάμβανα ότι άρεσα και εγώ σε εκείνη, το οποίο καταλάβαινα πως συμπεριφερόταν σε μένα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συναδέλφους, συν κάποια παραπάνω χαμόγελα. Η αλήθεια είναι πως δεν γνωριστήκαμε αρκετά για όσο δουλεύαμε μαζί. Λόγω του εργασιακού χώρου, αισθανόμουν άβολα να αναπτύξω παραπάνω σχέσεις μαζί της. Πιθανόν να αισθανόταν και εκείνη το ίδιο.Πριν λίγους μήνες όμως, παραιτήθηκε. Συγκεκριμένα έφυγε τον Απρίλη. Οπότε και πλέον δεν είμαστε συνάδελφοι. Όταν το έμαθα, σοκαρίστηκα. Από την άλλη σκέφτηκα ότι ίσως είναι καλύτερα. Θα προσπαθήσω να κρατήσω επικοινωνία μαζί της και ίσως τότε να αναπτύξουμε κάποια σχέση, φιλική αρχικά. Έτσι, μία μέρα πριν φύγει της έκανα αίτημα φιλίας στο facebook. Το οποίο δεν έχει αποδεχτεί μέχρι και σήμερα. Άρα καταλαβαίνετε ότι όλο αυτό που ήθελα, η γνωριμία κλπ απέτυχε.Την ημέρα που έφυγε, μας είπε ότι μπορούμε να της στείλουμε στο (πρώην επαγγελματικό) Skype (το οποίο δεν διαγράφεται). Αν έχουμε κάποια οποιαδήποτε απορία σχετικά με την δουλειά - εφόσον ο συνάδελφος που θα αναλάμβανε τα καθήκοντα δεν θα ήξερε πως να τα διαχειριστεί - να μην ντρεπόμαστε να της στείλουμε και ότι θα διαβάσει το μήνυμα. Το περίεργο είναι ότι καθώς έλεγε αυτά, τα οποία τόνιζε αρκετά έντονα, το βλέμμα της ήταν καρφωμένο πάνω μου. Σαν να μου έλεγε στείλε μου, μην ντρέπεσαι, θα το διαβάσω. Δεν το ρίσκαρα γιατί πίστευα ότι ήταν απλά λόγια ευγένειας και ότι αν ενδιαφέρεται θα αποδεχτεί το αίτημα μου στο facebook. Μπορεί όμς και να μην το χρησιμοποιεί ή να μην θέλει "αγνώστους" να γνωρίζουν πράγματα για την προσωπική της ζωή.Τώρα κάπου εδώ θα ήθελα την συμβουλή σας. Πριν φύγει, έστειλε ένα αποχαιρετιστήριο email σε σχεδόν όλη την εταιρία, αναφέροντας και τον αριθμό του κινητού της για όποιον θέλει να επικοινωνήσει μαζί της κλπ. Δεν ξέρω ωστόσο αν αυτό ήταν ένα τυπικό email που στέλνουν οι περισσότεροι όσοι παραιτούνται ή πράγματι έχει ανοιχτό το δεδομένο να επικοινωνήσει κάποιος μαζί της με την ίδια να ανταποκρίνεται.Λοιπόν, η ερώτηση μου είναι η εξής: Θα ήταν σωστό να την πάρω ένα τηλέφωνο αυτές τις μέρες μετά από 3-4 μήνες που έφυγε (μου φαίνεται λες και έχει περάσει ένας αιώνας από τότε) χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι; Την σκέφτομαι κάθε μέρα. Πώς θα μπορούσα να την πλησιάσω; Εσείς θα ανταποκρινόσασταν σε ένα τέτοιο τηλεφώνημα;