ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 22, δεν έχω σπουδάσει, τώρα λέω να πάω σε κανένα ιεκ για να παρω ένα χαρτί να έχω (άργυσα γιατί δεν μπορούσα να αποφασίσω τι μου αρέσει και τι θέλω) και θέλω να βρω δουλειά εδώ και χρόνια αλλά οι αγχωτικές διαταραχές μου και κυρίως το κοινωνικό άγχος που έχω και οι φόβοι μου με εμποδίζουν...θα μπορούσα όμως να τα βάλω όλα αυτά στην άκρη και να πω οκ θα το κάνω (και ας υποφέρω και ας κλαίω κάθε μέρα λόγω εσωτερικής πίεσης και λόγω της εκθεσής μου σε καταστάσεις που δεν είμαι συνηθησμένη ) αλλά είναι και ένα άλλο θέμα που με εμποδίζει...Λοιπόν αν βρω δουλειά τι θα είναι?! (έχω απορρίψει τη σερβιτόρα και όσα έχουν να κανουν με πολύ κόσμο να με περιτριγυρίζει και να με αγχώνει) οπότε θα είναι καμιά πωλήτρια ή σε σούπερ μαρκετ...όπου εκεί δε γλυτώνω το ταμείο..εε το θεμα ειναι ότι εγώ δε μπορώ να δώσω ρέστα..ακόμα και να ήμουν καλή στα μαθηματικά που είμαι το άκρως αντίθετο,αγχώνομαι, κομπλάρω και κοιτάω τα λεφτά σαν να κοιτάω κινέζικα που περιμένω κάποιος να μου τα μεταφράσει...οπότε δεν μπορώ το ταμείο.. οπότε τι σκατά κάνω? που να μην έχει πολύ αγχωτικό περιβάλλον-πολύ κόσμο- πολύ ομιλία και ταμείο?? :( Σκεφτόμουν και baby sitting (που το έχω κάνει κανα 2-3 φορές για λίγο όμως) αλλά είναι δύσκολο να βρω μιας και όλοι βάζουν αγγελίες σε σάιτ που πρέπει να πληρώσεις για να σε βρίσκουν..-.- Υπάρχει ελπίδα ή θα πεθάνω απο την πείνα έξω απο κανέναν κάδο απορριμμάτων..σαν σκουπίδι που νιώθω?