Τωρα εσύ περιμένεις να σου γράψουμε ότι η μονόπλευρη αγάπη καποια στιγμή βρίσκει ανταπόκριση και με τον καιρό θα νιώσει τα ίδια συναισθήματα γιατί ο επιμένων νικά.
Λυπάμαι αλλά εγώ είμαι τελείως ακατάλληλη για να σχολιάσω εδώ.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τωρα εσύ περιμένεις να σου γράψουμε ότι η μονόπλευρη αγάπη καποια στιγμή βρίσκει ανταπόκριση και με τον καιρό θα νιώσει τα ίδια συναισθήματα γιατί ο επιμένων νικά.
Λυπάμαι αλλά εγώ είμαι τελείως ακατάλληλη για να σχολιάσω εδώ.
Είσαι σίγουρος ότι δεν την αγάπησες μόνο και μόνο επειδή σε ιντρίγκαρε το γεγονός ότι δεν σε άφηνε να την πλησιάσεις; Επειδή αν έδειχνε το ίδιο ενδιαφέρον μ' εσένα, αν είχατε αμφίρροπα συναισθήματα, ίσως να μην τη θεωρούσες πια και τη μεγάλη αγάπη της ζωής σου και αντ' αυτού να έλεγες "τέλος καλό, όλα καλά, τώρα τι κάνουμε" και να μην ήσουν βέβαιος αν την ήθελες τελικά. Τώρα που η κατάσταση είναι μετ' εμποδίων, σε τρελαίνει και νομίζεις κιόλας ότι αξίζει. Όχι καλέ μου άνθρωπε. Έχεις ψυχή και καρδιά να δώσεις, αλλά όχι στη συγκεκριμένη κοπέλα. Και αυτό δεν είναι επειδή εσύ κάνεις κάτι λάθος ούτε και τρέχει κάτι κακό μ' εσένα. Απλώς εκείνη δεν ήθελε τίποτε παραπάνω. Το μόνο λάθος που κάνεις εσύ είναι να ελπίζεις ότι, εφόσον σε διώχνει μακριά της, σημαίνει ότι σίγουρα αξίζει να επιμείνεις και να της λιώσεις την καρδιά. Όχι. Εγώ θα έλεγα, αραίωσε την επικοινωνία σας και σταμάτα να της στέλνεις αργότερα. Π.χ. αρχικά στέλνε κάθε 15 μέρες, μετά κάθε 20 κλπ. Μπορεί ν' ακούγεται ηλίθιο, σαν σχέδιο διακοπής καπνίσματος ένα πράγμα, αλλά είναι πιο ρεαλιστικό από το να πιέσεις τον εαυτό σου να ξεκόψει μαχαίρι μαζί της για να υποφέρεις μετά. Αραίωσε, δες καθαρά ότι δεν κάνει για σένα. Αν σ' έχει ανάγκη για κάτι πολύ παραπάνω από φίλο που της φτιάχνει τη διάθεση, θα σε βρει από μόνη της και τότε θα δεις αν κρατάς την πόρτα ανοιχτή ή αν θα έχεις προχωρήσει.
Δεν είναι το θέμα μου αν θα ξαναγίνει κάτι. Το πιο ρεαλιστικό σενάριο είναι πως αργά η γρήγορα θα βρεθεί η επόμενη. Ήδη γνωρίζω κοπέλες και βγαίνω ραντεβου αν και προς το παρόν δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι σταθερό. Απλά δεν θέλω να αφήσω έναν άνθρωπο πίσω. Το θέμα είναι ότι πιστεύω πως ποτέ δεν την ερωτεύτηκα αλλά την αγάπησα σαν άνθρωπο. Αυτό σε συνδυασμό με την συμπεριφορά της τα τίναζε όλα αλλά δεν θα ήθελα να την χάσω. Είχα χρόνια να γνωρίσω τέτοιον άνθρωπο να κολλάμε σαν φίλοι. Αλλά δυστυχώς η ίδια ποτέ δεν το είδε έτσι και μου ρίχνει και φταίξιμο που δεν βγήκε. Τελευταία φορά που μιλήσαμε (καθαρά φιλικά από μέρους μου) γύρισε και μου είπε πως χαίρεται που δεν είμαι καλά και αυτό λέγεται θεία δίκη. Πίστεψε με όμως ποτέ κατά την διάρκεια της "σχέσεις μας" περα από το να λέω ξεκάθαρα τι με ενοχλεί δεν την έκανα να αισθανθεί άσχημα.
Yπάρχουν τρόποι και τρόποι για να πεις σε κάποιον τι σε ενοχλεί. Ο δικός σου τρόπος ποιος ήταν;
Αν δεν την είχες ερωτευτεί, τότε τι θες από αυτή; Να είστε φίλοι; Σοβαρά τώρα; Αν δεν θέλει εκείνη, εσύ τι θα κάνεις ακριβώς; Από ο,τι λες δεν θέλει να είστε φίλοι. Επομένως τι σου μένει; Αλήθεια το τι θέλει εκείνη παίζει κανένα ρόλο για σένα;
Φιλαράκι.. οι άνρθωποι πρέπει να φεύγουν. Γιατί ψάχνεις κάποια που δεν σε ψάχνει?
Τζάμπα κόπος και ελπίδες για το τίποτα. Κράτα τα συναισθήματά σου, στειλτης αγάπη και φως αλλά μεχρι εκεί. Λύτρωσε τον εαυτό σου από τις ελπίδες και τις προσδοκίες και προχώρα μπροστά. Δε θέλει.
Ο επιμένων γίνεται ενοχλητικός, αυτό ξέρω. Αν κάτι δεν είναι αμοιβαίο κι αβίαστο, το αφήνουμε να πάει στο καλό.
Υ.Γ. Ο επιμένων νικά, ως προς τους στόχους που θέτει για τον εαυτό του, όχι για τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Πρώτα από όλα είσαι ποπύ γλυκός και μπράβο σου που δεν κρύβεις τα συναισθηματά σου αλλά δεν το αξίζεις σίγουρα αυτό. Όσο δύσκολο και να είναι μην μένεις σε αυτή την κατάσταση, όσο και να νοιάζεσαι για εκείνη.. πρέπει να προχωρήσεις για το καλό σου. Ο χρόνος θεραπεύει τα πάντα θα δεις :)