ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Και μετα απο καιρο,ενα χρονο ισως και περισσοτερο,ερχεται η καθαρση .."Δεν ξερω γιατι αλλα ολες μου οι σχεσεις πηγαιναν κατα διαολου.Ενω ξεκινουσαν ομορφα και τρυφερα,με παθος και ερωτα,καλο σεξ, καπου στα μισα της διαδρομης ερχοταν το χαος.Φωνες,καυγαδες,κλαματα.Βγαιναν στην επιφανεια αληθειες και πραγματα που με εκνευριζαν στο συντροφο μου,ασχημα λογια,ελλειψη εκτιμησης,αχαριστια.Κρατησαν απο 1 χρονο μεχρι 2 το πολυ.Κι αφου περνουσα τη φαση του "πατωματος",να μη θελω να βγω,να σκιζω φωτογραφιες και τα σχετικα,ερχοταν η αποστροφη προς αυτο το ατομο,ο ερωτας διαδεχοταν το μισος και την απεχθεια και τελος.Πηγαινα παρακατω.Ε λοιπον ολοι αυτοι οι πρωην γυρισαν μετα απο 1 χρονο και μου ζητησαν συγγνωμη για τη συμπεριφορα τους,θυμουνται ποσο καλη και γλυκεια ημουν ξαφνικα.Φυσικα και δεν ζητουν κατι παραπανω απο μια επαφη,να μαθαινουν νεα μου.Ειναι πολυ αργα.Εγω ξενερωμενη φουλ,δεν θελω να τους βλεπω ουτε ζωγραφιστους.Αλλωστε περσινα ξινα σταφυλια φιλοι μου.Γιατι δλδ με εκτιμουν αφου με χασουν,και μαλιστα καιρο μετα(προφανως ειδαν και φαγαν σκατα με αυτες που εμπλεξαν).Και να το θεμα μου:Γιατι οταν ειμαστε μαζι δεν μπορω να τους κρατησω κοντα μου,δεν με εκτιμουν οσο πρεπει;Τι κανω λαθος;Γιατι πανε ολα στραβα;Και στην τελικη γιατι δεν με αφηνουν στην ησυχια μου μετα απο χρονια,ξαναεμφανιζονται και ζητουν συγγνωμη τη λαθος στιγμη.Οταν πια δεν υπαρχει κανενας λογος,μηδεν ουσια.Τοσες τυψεις πια;Κοπελα 27 και κατι ψιλα