ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

διαβαζω για ανθρωπους που εχουν μεταναστευσει στο εξωτερικο και ολοι λενε κριμα τα παιδια φευγουν , μονοι σε ξενη χωρα κτλ, οι αλλα γκρινιαζουν γιατι ειναι μονοι τους,μακρια απο φιλους κτλ και οταν ερχονται πρεπει να τρεχουμε και απο πισω τους για να νιωσουν καλα επειδη εχουν και καιρο να μας δουν , θελουν να ξεφαντωσουν και τα σχετικα!!!!με ρωτας εμενα ρε φιλε πως τα βγαζω περα πλεον? εεεε συγγνωμη κιολας αλλα φτανει!εκαναν μια συνειδητη, δυκολη σαφως, επιλογη να εγκαταλειψουν την χωρα και οπως σε καθε επιλογη υπαρχει καποιο τιμημα ετσι και στην περιπτωση τους στο ονομα της αξιοπρεπειας και μιας καλης δουλειας, αφησαν συγγενεις και φιλους πισω.Εγω δεν λυπαμαι κανεναν τους,να ειναι ολοι καλα βεβαια αλλα και εμεις δηλαδη που μειναμε πισω τι να κανουμε?πολεμαμε για αλλα πραγματα...σορρυ για το ακαρδο και ρηχο της εξομολογησης αλλα εχω την εντυπωση οτι η ζυγαρια εχει γυρει πολυ υπερ αυτων που μεταναστευουν και μονο εμεις πρεπει να τους δειχνουμε κατανοηση!