4.2.2013 | 15:28
Υπάρχουν φορές
που νιώθω ότι μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, αλλά και φορές που αισθάνομαι σαν να είμαι ένας απλός θεατής γεγονότων. Ώρες ώρες με πιάνει κατάθλιψη. Προσπαθώ να λειτουργώ με αισιοδοξία αλλά ζούμε σε εναν πραγματικά αρρωστημένο κόσμο. Νιώθω σαν να ετοιμάζομαι, να βάζω τα καλά μου, ενώ δεν έχω πουθενά να πάω. Ωστόσο, ακόμη και αν δεν κάνω τίποτα, οι άλλοι θα μιλήσουν γι αυτό. Κρίνομαι είτε κάνω κάτι, είτε οχι. Απομακρύνομαι απο τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν περισσότερο εξαιτίας του εγωισμού μου λέγοντας οτι έτσι θα ειναι καλύερα γι αυτούς. Θέλω αλλαγή, σκέφτομαι, χωρίς όμως να κάνω κάτι.
