9.5.2016 | 02:13
Υπάρχουν ώρες
...που προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως δεν νιώθω τιποτα για σένα, πως δεν μου εισαι τιποτα. Αλλα ειναι αδύνατο. Κάθε μερα βασανίζομαι, κάθε μερα μου λειπεις, κάθε μερα τρελαίνομαι ακομα περισσότερο... Και ειναι κάπως παράξενο αν αναλογιστώ τις φορες που με πληγωσες, τις φορες που με έκανες να κλάψω... Ρε γαμωτο δεν μπορώ να ησυχάσω. Ειναι τόσο άδειο το σπίτι χωρις εσένα, τόσο άδεια η αγκαλιά μου. Νιώθω πως κανεις δεν θα με κανει να νιώσω όπως ένιωσα με εσένα. Δεν θελω να ερθει κανεις. ΕΣΕΝΑ ΘΕΛΩ
