Σε καταλαβαίνω γιατί κι εγώ βρίσκομαι στην ιδια κατάσταση κι έχω να μιλήσω με τον πρωην μου τρία χρόνια και του το είχα απαγορεύσει εγώ να ξαναμιλήσουμε. Για να είστε χώρια όμως, πάει να πει οτι δεν ήσασταν ευτυχισμενοι. Βέβαια θεωρώ πως η πραγματική αγάπη δεν είναι και το πιο ωραίο συναίσθημα στον κόσμο. Προκαλεί ζήλια, φόβο, ανασφάλεια και νεύρα. Ομως οταν όλα αυτά υπερβαινουν τα όρια, η σχέση γίνεται πέρα για πέρα άρρωστη και πρεπει να διακοπει. Σου εύχομαι να προχωρήσεις στη ζωή σου, το ίδιο και στον εαυτό μου ?
11.8.2020 | 19:10
Υπάρχουν στιγμές.
Λέω ότι είμαι καλά. Έχει μπει μια τάξη στη ζωή μου, κατά τη διάρκεια της μέρας δεν κάνω αρνητικές σκέψεις, είμαι ήρεμος, γαλήνιος. Υπάρχουν όμως στιγμές 1-2 φορές τη βδομάδα όπου με νοσταλγία παίζουν στο μυαλό μου,αυτόματα, 2-3 συγκεκριμένες στιγμές που έζησα μαζί της και ενώ η καρδιά μου γεμίζει ζεστασιά, μετά με χτυπάει το ότι πλέον είμαστε δύο άγνωστοι και κυρίως φοβαμαι ότι τέτοια απόλυτη ευτυχία δεν θα ξαναζήσω.
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
