ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω εδω και αρκετο καιρο εναν συντροφο τον οποιο λατρευω και δεν εχω αρνηθει ποτε τα συναισθηματα μου για εκεινον.Ωστόσο υπαρχει ενα προβλημα,ενω το ξερει οτι ειμαι σωστη απεναντι του(οταν τον πιανει η καλοσυνη του το παραδεχεται)μου ασκει κτητικοτητα;Ζηλια;Δεν ξερω πως ακριβως να το χαρακτηρισω,μαλωνουμε συχνα γιατι βγαινω,αποκαλει καθε φιλη-ο μου που δεν γνωριζει μαλακες,μπαστ@ρδια και αλλα κοσμικά επιθετα.Καθε φορα λεει οτι προτιμω τους φιλους μου απο εκεινον,ενω αντιθετα παντα εκεινος ειναι η προτεραιότητά μου,δεν θελει να πηγαινω γυμναστηριο,εκδρομες,για ποτο,βγαινω με φιλη μου και φανταζεται οτι εχω βγει με αντρα και κανω σεξ.Καθε φορα που τον πιανει αυτη η παρανοια τον ρωταω αν εχει αποδειξεις για να μη με εμπιστευεται,αν του εχω πει ποτε ψεματα,αν τον εχω προδωσει,και η απαντηση του παντα ειναι >Και να πω οτι κανω την εξωφρενική ζωη,καθε μερα ξερει αναλυτικα τι κανω,μολις ομως αφου ρωτησει τι εκανα ολη μερα του πω οτι βγηκα αρχιζει να βριζει τους φιλους μου,να λεει οτι κοιμαμαι μαζι τους,οτι εκεινον τον εχω γραμμενο οτι θελει αποκλειστικοτητα,να αφεθω μονο σε εκεινον,και μετα αρχιζει να με προσβαλλει να με αποκαλει ακομα και π...Και γω καθε φορα να δινω μαχη να του αποδειξω για ακομα μια φορα οτι ειμαι σωστη...Οταν βγαινουμε ειναι πιο ηρεμος,υπερβολικα ηρεμος θα ελεγα,και τοτε βεβαια λεει κατι παρομοια αλλα σπανια και δεν το συνεχιζει.Δεν.ξερω τι να κανω,δεν θελω να τον χασω αλλα δεν ξερω πραγματικα αν υπαρχει λυση.Καθε γνωμη χρησιμη