ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά δεν ξέρω τι κάνω λάθος με τις φιλίες μου. Σε όλα αυτά τα χρόνια πέρα από κάποιες φιλίες που έπρεπε να χαλάσουν καθώς ήταν τοξικές, οι περισσότεροι "φίλοι" μου ζηλεύουν. Ζήλευαν στη σχολή γιατί διαβαζα και περνούσα τα μαθήματα, ζήλευαν αν είχα αγόρι, ζήλευαν αν βρήκα δουλειά που δεν είχε κάτι παραπάνω από τις δικιές τους πάρα μόνο ότι ήταν σε καλό γραφείο (Αλλιώς δούλευα περισσότερες ώρες με τα ίδια χρήματα έτσι κι αλλιώς). Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ... οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι είναι;; δεν μπορούν να χαρούν αγνά για τον/την φίλη τους όπως εγώ; Η ζωή του καθενός είναι διαφορετική. Αλλού θα πετύχεις εσύ,αλλού εγώ. Διαγωνισμό κάνουμε σα να είμαστε πέντε χρόνων;; Με αυτούς τους δύο ανθρώπους θα μείνω στη ζωή μου που είμαι πολύ κοντά και δεν έχουν δώσει δείγμα ζήλειας και κάτι παρέες; Να απομακρυνω όλους τους άλλους ή να μη μιλάω για μένα; δεν ξέρω ρε παιδιά, με στεναχωρει πολύ αυτή η κατάσταση..