ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτός 27, εγώ 24.Είμαστε μαζί 1,5 χρόνο και ταιριάζουμε πάρα πολύ σαν άνθρωποι, αγαπιόμαστε σαν μικρά παιδιά αλλά είμαστε και οι δύο απαιτητικοί ως προς τη ζωή μας.Δοκιμάσαμε να σχεδιάσουμε ένα κοινό άμεσο μέλλον που θα μας έβρισκε μακριά από εδώ, να συνεχίσουμε τις σπουδές μας και να δουλέψουμε στο αντικείμενο μας όμως κάπου το χάσαμε διότι οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν.Εδώ και μήνες δηλώνουμε και οι δύο απογοητευμένοι και προσπαθεί ο καθένας να βρει την καλύτερη λύση αρχικά για τον εαυτό του και έπειτα και για τη σχέση μας. Περιττό να πω ότι αυτό βαραίνει και την ίδια τη σχέση τελευταία.Μπορούν άραγε δύο άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά και ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή τους να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους αλλά και να συνεχίσουν να είναι μαζί ακόμα και από απόσταση; Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα κανένας από τους δύο να μετανιώσει για τις επιλογές του και να κατηγορήσει τον άλλο για τυχόν λάθη..Αλλά τι ζητάω και εγώ θα μου πείτε..Ειλικρινά θα εκτιμούσα τη γνώμη οποιουδήποτε νιώθει ότι μπορεί να μου πει κάτι λογικό, γιατί τα συναισθήματα κατακλύζουν το κεφάλι μου και δεν με αφήνουν να το σκεφτώ ρεαλιστικά..