Ειλικρινά, εάν αυτό σου συμβαίνει καιρό, ίσως θα έπρεπε να επισκευτείς κάποιον ψυχολόγο. Γενικά πάντως, αν και η ζωή είναι δύσκολη, μερικές φορές οι προσπάθειές σου αποφέρουν καρπούς. Όπως, π.χ. το δίαβασα και κατάφερα και πέρασα ιατρική. Το κατάφερες. Εσύ. Με τις δικές σου δυνάμεις. Δεν ξέρω γιατί αισθάνεσαι έτσι. Απλώς ελπίζω πως θα αποκτήσεις κάποια πίστη στον εαυτό σου και θα μάθεις από ότι λάθη πραγματικά κάνεις. Ελπίζω, εύχομαι και πιστεύω πως θα τη βρεις την άκρη.
20.10.2017 | 22:54
ζωη...
Πόσο δύσκολο είναι να ζεις; Το κάθε τι στη ζωή μου μου προκαλεί στεναχώρια... Είναι μέρες που δε μπορώ να βάλω μπουκιά στο στόμα μου και μόνο που σκέφτομαι τι δυσκολίες ζω... Είμαι δειλή που δεν μπορώ να δω τα θετικά στη ζωή; Που νιώθω πως οτιδήποτε κάνω το κάνω λάθος; Σχολή, δουλειά, οικογένεια, άντρες, φιλίες... Που νιώθω πως δεν προσφέρω όσο θα έπρεπε αλλά ταυτόχρονα νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω καλύτερα; Που το μόνο που θέλω να κάνω είναι να κλειστώ μέσα στο σπίτι και να κοιμηθώ και να ξυπνήσω όταν όλα θα έχουν φτιάξει... Είμαι δειλή και αδύναμος χαρακτήρας που τα πάντα με δυσκολεύουν; Δεν ήμουν πάντα έτσι... Διάβασα και κατάφερα και πέρασα ιατρική και τώρα στη σχολή δεν μπορώ να πιάσω βιβλίο και νιώθω σαν την πιο ηλίθια από όλους εκεί μέσα... Τι να κάνω; Πώς να αντιμετωπίσω όλα τα οποία μου προκαλούν στεναχώρια, τα πάντα..; Είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε, σωστά; Γιατί το μισώ και μου φαίνεται τόσο δύσκολο;
1
