3.3.2016 | 20:52
Ζωη σαν παραμυθι...
Ναι αυτο θελω να εξομολογηθω..Πολλες φορες κλεινω τα ματια...κ σκεφτομαι πολλα πραγματα..για αλλους μπορει να μην ειναι τιποτσ..για αλλους παλι μπορει να ειναι κατι.Σκεφτομαι πως ειμαι ανεμελη.Δεν ποναω.Χαμογελαω κ βρισκομαι σε ενα ζεστο σπιτι χωρις να φοραω 3μπουφαν για να μην κρυωνω.Φοραω ενα ομορφο ροζ απαλο φορεμα..πολυ απαλο..χαμογελαω κ περπαταω ξυπολυτη..φτανοντας μεσα στο δωματιο..εκει με περιμενει ο αντρας που αγαπησα πιο πολυ στη ζωη μου..με κοιταζει κ με σφιγγει στην αγκαλια του.....λιγη ανεμελια ονειρευομαι..
