ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξέρω πως υπάρχουν άνθρωποι με πιο σοβαρά προβλήματα από το δικό μου και δεν είμαι αχάριστη, αλλά πραγματικά δεν αντέχω άλλο να ζω την ζωή μου στην αναμονή.. Να μην μπορώ να σχεδιάσω τίποτα γιατί δεν ξέρω αύριο αν θα έχω δουλειά, αν θα βρίσκομαι στην Ελλάδα ή αν θα πρέπει να φύγω στο εξωτερικό για να ψάξω να βρω δουλειά. Να πρέπει κάθε μήνα να μετράω και το τελευταίο ευρώ μπας και καταφέρω να κρατήσω κάποια λεφτά στην άκρη για ασφάλεια, γιατί πόσο ακόμα θα ζητάω από τους γονείς μου.. τι να κάνουν όσο μπορούν βοηθούν και αυτοί, αλλά μεγάλωσα πια.. είμαι 27 χρονών και θέλω να κάνω τόσα πράγματα, να ζήσω μόνη μου, να ανεξαρτητοποιηθώ, να ανοίξω το δικό μου σπιτικό, να μπορώ να ορίζω την ζωή μου.. δεν θέλω πολλά, θέλω μια σταθερότητα, μια σιγουριά. να μπορώ να ξέρω που πατάω και που βρίσκομαι.θέλω αξιοπρέπεια και μια βεβαιότητα.. αλλά συνειδητοποιώ πως μάλλον αυτά τα "απλά" που ζητάω, είναι τελικά πολλά..