Την απόφασή του να απέχει από τα social media, λόγω τοξικότητας, εξήγησε ο Χρήστος Λούλης, περιγράφοντας μία «κίνηση ματ» που έκανε σε αυτό το ζήτημα.
Ο ηθοποιός δήλωσε πως έφυγε «αρκετά νωρίς» από το Twitter και το Facebook, «λόγω τοξικότητας». «Έχω μόνο Instagram και καμιά φορά μου στέλνουν κάποιο μήνυμα εκεί», δήλωσε ο Χρήστος Λούλης.
«Είμαι πιο ήρεμος, δεν θυμώνω με αυτά που βλέπω και διαβάζω», εξήγησε μιλώντας στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, για τη ζωή μακριά από τα social media. «Είχα φάει πολύ ξύλο στα social media, πολλές φορές και αυτός ήταν ένας λόγος. Βαριόμουν να βρω άλλον τρόπο διαχείρισης και τα έκλεισα», συμπλήρωσε.
Κάποια στιγμή, περιέγραψε ο Χρήστος Λούλης, έκανε μια «κίνηση ματ». «Μπήκα στο προφίλ κάποιου και είδα φωτογραφίες του. Φαντάστηκα τα λόγια που είδα γραμμένα, να τα λέει. Κατάλαβα ότι δεν αξίζει τον κόπο», δήλωσε.
«Ένας γραφικός, που θα μπορούσε να έρθει εκεί που πίνεις καφέ και να σου πει κάτι. Αν σου το έλεγε, θα γελούσες, επειδή το βλέπεις γραμμένο, νομίζεις ότι έχει μεγαλύτερη αξία. Αν το έλεγε στα μούτρα σου, δεν θα είχε κανένα νόημα να του απαντήσεις», συμπλήρωσε.
Χρήστος Λούλης: Έχω υπάρξει άδικος με ανθρώπους
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Χρήστος Λούλης αναφέρθηκε σε καλλιτέχνες οι οποίοι, για να νιώσουν ότι είναι λειτουργικοί στην τέχνη τους, πιστεύουν ότι πρέπει να ακολουθήσουν τους δαίμονές τους, οι οποίοι είναι «δίπλα δίπλα» με τον εγωισμό.
«Οπότε, δεν ακολουθούν τους δαίμονές τους, αλλά τα καπρίτσια τους, τα πείσματά τους τα παιδικά και τα εφηβικά. Και νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα να το κάνουν, επειδή είναι αυθεντικοί καλλιτέχνες και όλα αυτά τα μπαρμπούτσαλα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ηθοποιός.
«Δεν πιστεύω ότι η ύψιστη αξία για έναν άνθρωπο είναι να είναι καλός καλλιτέχνης ή επαγγελματίας, αλλά να είναι καλός άνθρωπος», υπογράμμισε. «Ένας καλός άνθρωπος μπορεί να μιλήσει και άσχημα και να είναι αυστηρός. Είναι διαφορετικό να θες να είσαι καλός, σωστός και να είσαι αρεστός. Έχω μιλήσει απότομα, έχω πει σκληρές αλήθειες εκεί που τις πιστεύω, έχω γίνει άδικος με ανθρώπους. Μετά πάω και ζητάω συγγνώμη», εξομολογήθηκε.
«Τις πρώτες φορές που έπαιζα στην Επίδαυρο, ήμουν σε κατάσταση μέθης»
Ο Χρήστος Λούλης μίλησε και για τις πρώτες φορές που έπαιξε στην Επίδαυρο, κάνοντας λόγο για μια «κατάσταση μέθης».
«Τέλειωνε η παράσταση και τα μυαλά μου είχαν τόσα με αυτά που άκουγα, ήμουν σε μια κατάσταση μέθης. Το ζούσα όλο σαν να αφορούσε εμένα προσωπικά. Δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ και δεν τέλειωνε αυτή η κατάσταση μέθης», δήλωσε και περιέγραψε την περσινή του εμπειρία από την παράσταση στην Επίδαυρο, εξηγώντας πως έχει αλλάξει αυτό.
«Εάν υπάρχει κάτι που σε ανυψώνει πάρα πολύ, πρέπει να προσεύχεσαι να υπάρχει και κάτι που θα σε προσγειώσει καλά. Είναι ωραίο να πετάς, αλλά εάν πιστέψεις ότι είναι μόνο αυτό και ότι σου αξίζει και πάντα σου άξιζε, είναι επικίνδυνο», σημείωσε.
Χρήστος Λούλης: Η σχέση με το παιδί είναι μια συνεχόμενη ερωτική απογοήτευση
Ερωτηθείς για την οικογένειά του, ο Χρήστος Λούλης περιέγραψε πως το ξύπνημα με τα παιδιά δεν μοιάζει με αυτό που βλέπουμε στις διαφημίσεις.
«Δεν είναι διαφήμιση το ξύπνημα με τα παιδιά. είναι μια μάχη. Η μικρή μου κόρη δεν θέλει να ξυπνήσει. Η οικογένεια που έχει πρωινά χαμόγελα και δεν έχει άγχος είναι φαντάζομαι μια οικογένεια σε ένα ψαροχώρι στην Μαλαισία, που θες 8 ώρες να πας με τη βάρκα, οι άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα και είναι μια χαρά», δήλωσε.
«Ήθελα να γίνω μπαμπάς. Είχα την εικόνα των δικών μου των γονιών που τους αγαπούσα πολύ, ήταν στοργικοί. Λειτούργησε σαν ανάγκη. Έβλεπα μπαμπάδες με παιδάκια και ζήλευα πολύ αυτή τη σύνδεση, τη σχέση. Ήθελα να αφιερώσω τη ζωή μου με την έγνοια κάποιων άλλων ανθρώπων», δήλωσε ο Χρήστος Λούλης.
Μάλιστα, περιέγραψε τη σχέση του γονιού με το παιδί με μια συνεχή ερωτική απογοήτευση. «Μεγαλώνεις το παιδί σου, είναι ένα πλάσμα που κοιτάει μπροστά, εσένα δεν σε κοιτάει γιατί είσαι πίσω του. Κι εσύ έχεις το χέρι σου στην πλάτη του προσπαθώντας να το σπρώξεις ή να το τραβήξεις όταν χρειάζεται. Λιγάκι σε πληγώνει που δεν γυρνά πίσω να σε κοιτάξει», δήλωσε.
«Η σχέση με το παιδί, είναι μια συνεχόμενη ερωτική απογοήτευση. Δηλαδή, το λατρεύεις τόσο πολύ και όσο και να σε αγαπάει ή να σε έχει ανάγκη δεν είναι αρκετό σε σχέση με αυτό που θα ήθελες να πάρεις εσύ από αυτό», συμπλήρωσε ο Χρήστος Λούλης.
