11 ταινίες που είδα σε θερινό σινεμά - και μου έμειναν

11 ταινίες που είδα σε θερινό σινεμά - και μου έμειναν Facebook Twitter
O William Baldwin και η Sharon Stone που πολύ με είχαν αναστατώσει εκείνο το καλοκαίρι του 1993 με το Sliver.
10

 

Για κάποιο λόγο αν μια ταινία την έχω δει σε θερινό την θυμάμαι καλύτερα. Και την όλη εμπειρία φυσικά. Nα μερικές που μου ήρθαν κατευθείαν...   

 

 

1. ΕΤ, Ο Εξωγήινος (καλοκαίρι 1983)

Το πρώτο θερινό αλλά και η πρώτη ταινία γενικώς που θυμάμαι ήταν στο χωριό που παραθερίζαμε στην Χαλκιδική, στην Μεταμόρφωση. Έκπληξη, συγκίνηση, γέλιο, αγωνία: το ET τα είχε όλα και σημάδεψε για πάντα τον πεντάχρονο θεατή.


2. Ο Κροκοδειλάκιας (καλοκαίρι 1986)

 


 

Στην Μεταμόρφωση κάποτε είχε δύο θερινά σινεμά - τώρα κανένα. Όλη την μέρα, περιμέναμε με αγωνία την προβολή του Καράτε Κιντ Nο2. Όταν πήγαμε ήταν γεμάτο, με όρθιους. Το διπλανό σινεμά έπαιζε τον Κροκοδειλάκια και αυτό είδαμε. Θυμάμαι μόνο μια σκηνή που ο ήρωας (έκπληκτος όσο κι εγώ) συναντούσε κάτι τραβεστί σε ένα πάρτι.


3. Ο Πρίγκιπας της Παλίρροιας (καλοκαίρι 1991)

 


 

Πάλι στην Μεταμόρφωση (τώρα συνειδητοποιώ πως μέχρι την ενηλικίωσή μου σχεδόν τα μόνα θερινά που πήγαινα ήταν εκεί, απλούστατα γιατί περνούσαμε και τους τρεις μήνες του καλοκαιριού εκτός πόλης, στο χωριό. Αυτό κι αν άλλαξε...)

Διάβαζα το ογκώδες βιβλίο (Bell μάλλον) χωρίς να ξέρω καν ότι έχει γυριστεί σε ταινία. Την ημέρα που το τελείωσα, είδα την αφίσα: «Σήμερα το βράδυ στο πάνω σινεμά». Δεν έχει υπάρξει καλύτερο timing.


4. Κίνηση του Ιππότη (καλοκαίρι 1992)

 


 

Με φιλοξενούσε ένας φίλος στην Αθήνα. Το σινεμά ήταν σε ταράτσα πολυκατοικίας, πράγμα που με εξέπληξε και μου γέννησε την επιθυμία να κάνω ένα σινεμά στην ταράτσα μας. Δεν θυμάμαι τίποτα απ' την ταινία, μόνο την τεράστια πανσέληνο πάνω απ' τον Λυκαβηττό. Τότε ήταν που αποφάσισα ότι όταν μεγάλωνα θα ήθελα να ζήσω στην Αθήνα. Μετά μεγάλωσα, και άλλαξα γνώμη. 


5. Sliver (καλοκαίρι 1993)

 


 

Στην εφηβεία, στοίχειωσε για κάποιο καιρό τις φαντασιώσεις μου. Μου έχει μείνει έντονα γιατί ήταν από τις πιο σέξι ταινίες που είχα δει ποτέ. 

 

 

6. Clerks (καλοκαίρι 1995)

Σε έναν πολύ ωραίο χώρο, στην ταράτσα του Δημαρχείου της Νεάπολης (ή της Σταυρούπολης) Θεσσαλονίκης. Το είχα δει και σε χειμερινό. Για να πείσω έναν φίλο να πάμε στο Clerks και όχι σε άλλη ταινία, είχα πει ψέματα ότι δεν το 'χα ξαναδεί, και υποκρινόμουν σ' όλη την ταινία. 


7. Armageddon (καλοκαίρι 1998)

 


 

Ούτε η βασανιστική διάρκεια της ταινίας (με το που λυνόταν ένα πρόβλημα έβγαινε άλλο μεγαλύτερο - επί τρεις ώρες!) ούτε εκείνος ο εκνευριστικός κύριος που μας φλέρταρε άκομψα - έως επικίνδυνα, δεν χάλασε το κέφι του ΧΘ ή το δικό μου. Νομίζω ότι δεν έχω ξαναγελάσει έτσι σε μη κωμική ταινία.


8. Chicken Run και ο Δρόμος για το Ελ Ντοράντο (Καλοκαίρι 2001)

Με ένα εισιτήριο (στο πλαίσιο ενός μπεμπέ φεστιβάλ). Στο ταμείο ήταν μια παλιά φίλη απ' το φροντιστήριο η Μαρία. Είχαμε χαθεί για χρόνια, μετά ξαναχαθήκαμε και πρόσφατα ξαναβρεθήκαμε, ελπίζω για τα καλά. Και οι δύο ταινίες μου άρεσαν (κυρίως το Chicken Run).


9. Star Wars Episode III (2005)

 


 

Υπάρχουν άνθρωποι που ντρέπονται να πάνε σινεμά μόνοι. Ο κολλητός μου είναι ένας απ' αυτούς. Αν και ήταν ο μεγαλύτερος φαν των Star Wars (τα οποία εγώ δεν αντέχω) δεν είχε κατορθώσει να δει το Episode III όλο το καλοκαίρι γιατί δεν έβρισκε παρέα. Θυσιάστηκα τελικά, αλλά δεν νομίζω ότι εκτίμησε τις συνεχείς ερωτήσεις μου («αυτός ποιος είναι; ποιανού μητέρα; με ποιους είναι αυτή; τι είχε γίνει στα πέντε προηγούμενα; γιατί μιλάει έτσι ασύντακτα το τερατάκι;») και σε κάποια στιγμή έπαψε να απαντάει κι εγώ έπαψα να προσέχω.


10. Shrek 2 (2006) 

Πήγαμε την πεντάχρονη Ανθούλα για πρώτη φορά σινεμά (και μάλιστα θερινό) και όλοι ήμασταν ενθουσιασμένοι που θα έβλεπε κάτι τόσο εντυπωσιακό για πρώτη φορά. Όμως με το που αρχίζει η ταινία η Ανθούλα. λέει: «Ααα, τώρα θα βγει από μια κορνίζα και θα φιλήσει την άλλη κλπ».

Οι προφητείες της επαληθεύονταν με μαθηματική ακρίβεια: Όπως αποδείχτηκε το είχε δει σε dvd «πάνω από δέκα φορές». Οπότε, από κάποια στιγμή και μετά την αφήσαμε να κοιμηθεί και διασκεδάσαμε με την ταινία...

11) Inception (2010)  

 


 

Δεν ήταν και τόσο καλή εμπειρία. Μέχρι και το 2010 πάθαινα κάτι ψυχοσωματικά και κολλούσα άσχημα και συχνά δεν μπορούσα να χαρώ αυτό που έβλεπα. Έτσι και στο Inception που είδαμε με τον φίλο μου το Γιώργο στο σινέ Αύρα, στην Αρετσού της Θεσσαλονίκης, κάτω απ' το σπίτι μας.

Με το που ξεκίνησε, ξετρελάθηκα και ήξερα πως θα γινόταν η νέα αγαπημένη μου ταινία. Αλλά σύντομα ένιωσα έναν αδιόρατο (ανύπαρκτο;) πόνο σε κάποιο σημείο του σώματος, δε θυμάμαι καν σε ποιο, και για τις επόμενες τρεις ώρες αγχωνόμουν για το τι μπορούσε να ήταν -καρκίνος, ήμουν σχεδόν σίγουρος γι' αυτό- και φρίκαρα άσχημα, και κάποτε τελείωσε η ταινία και δεν την είχα χαρεί καθόλου. 

Τώρα που το σκέφτομαι, από τότε που γιατρεύτηκα έπρεπε να την είχα ξαναδει. Ίσως το κάνω απόψε.

 

***

 

ΥΓ. Η πιο πρόσφατη ταινία σε θερινό, στην ταράτσα ενός κτιρίου στον Μανχάταν, πριν καναδυό βδομάδες.

 


 

To ανεξάρτητο Tangerine του Sean Baker, για μια νεαρή τρανς που ψάχνει όλη μέρα στο Λος Άντζελες αυτόν που της ράγισε την καρδιά. 

 

 

*Πείτε κι εσείς τις δικές σας

10

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

10 σχόλια
Αύγουστος 03, Ρέθυμνο στο θερινό κάτω από την Φορτέτζα. Η παρέα ήθελε να πάει σε ένα "φοβερό" έργο....δεν ήξερα δεν ρωταγα..."The ring" το αμερικάνικο... Ολη την ώρα ήμουν με κλειστά μάτια κ προς το τέλος άκουγα την μουσική από κάστρο, διαφορετικά δεν θα κοιμομουνα το βραδύ!!!
Πρέπει να είμαι ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που δεν του αρέσουν τα θερινά σινεμά. Δεν ξέρω γιατί μου προκαλούν μια μιζέρια. Ντρέπομαι για μένα.
Καλοκαίρι 2009 νομιζω στην Κεφαλονιά στο σινέ Άννυ (γάτος) είδα το mama mia..κάτι οι Λατρεμένοι μου abba, κάτι τα υπέροχα τοπία των Σποράδων, τα όμορφα πρόσωπα και η ανάλαφρη αίσθηση που δημιουργούσε η ταινία και όλα αυτα σε συνδυασμό με τις μυρωδιές των λουλουδιών, τη θεα των μποκαμβιλιων που συμπλήρωναν το οπτικό μου πλάνο δεξιά και αριστερά και του αυγουστιατικου φεγγαριού προς τα πανω..ε.. Νομιζω ηταν απο τις ομορφότερες εμπειρίες σε θερινό και μη σινεμά..
Νοσταλγικό θέμα ωραία δοσμένο. Άρη, δεν είσαι μόνος. Ούτε εγώ αντέχω τα Star Wars!! To Εpisode IIΙ μάλιστα είναι η μοναδική φορά στην μακρά σινεφιλική μου ιστορία κατά την οποία....αποκοιμήθηκα στην αίθουσα μακαρίως (ευτυχώς όχι ευφώνως). Ναι, κι εγώ ψυχικό έκανα τότε (σε σύντροφο, οπότε...)
θα συμφωνήσω ότι οι ταινίες στα Θερινά Σινεμά μας μένουν στην μνήμη για περισσότερο χρόνο. Οι ταινίες που ακολουθούν είναι αυτές που μου ήρθαν στο μυαλό και όλες τις είδα σαν παιδί τη δεκαετία του 70 αρχές 80.Casablanca. Ειδικά σε θερινό σινεμά ανακαλύπτεις τη μαγεία αυτής της κλασικής ταινίας.Τι θα πάρετε, στήθος ή μπούτι; (L'aile ou la cuisse) Από τις πρώτες επαφές με τον Γαλλικό κινηματογράφο και τον Louis de Funès.Καταζητείται Ψήλος Ξανθός Και Άμυαλος (la course a l'echalotte) – Η δεύτερη επαφή, με τον φοβερό Pierre Richard.Alien. Η πρώτη πραγματικά τρομακτική ταινία. Ridley Scott στα καλύτερα του. Τα σαγόνια του Καρχαρία – Jaws. Η απόλυτη ταινία για ένα παιδί που κάνει διακοπές στη θάλασσα… Sandokan, Ο τίγρης της Μαλαισίας – Φοβερή περιπέτεια για αγοράκια. Εξωτικές τοποθεσίες, πειρατές, ωραίες γυναίκες και κακοί Άγγλοι αποικιοκράτες.
Θυμαμαι ενα Woody Allen που ειχα δει στη Ροδο με το τοτε αγορι μου.Γενικα ειναι υπεροχο να βλεπεις Αλλεν το καλοκαιρι, κατω απ τ αστερια, υποθέτω εξ'αιτιας του σαξοφωνου και της ολης ατμοσφαιραςΟ Αγγλος ασθενης σε τελειο θερινο στη Σαμο μεσα σε κηπο απο βασιλικους και νυχτολουλουδα και με πολλα πεφταστερια εκεινη τη νυχτα.Εγινε αμεσως η αγαπημενη μου ταινια- ισως εφταιγε και το γυρω περιβαλλον-Παντως κι εκει η πιο αγαπημενη μου ερωτικη σκηνη ολων των εποχων-δεν θυμομουν οτι το sliver ειχε τοσο τολμηρες sex scenes...Εκπληκτικη Σαρον <3
"Απεραντο γαλάζιο" σε θερινό σινεμά της Κυψέλης το καλοκαίρι του 1993, παρέα με την κολλητη μου, μια μέρα πριν φυγουμε για φοιτητικες διακοπές στην Σαντορίνη. Μαγεία...
Πολυ ωραια ιδεα. Αυτες θυμηθηκα εγω:Nazarín (καλοκαιρι του 2003)Συναντηθηκαμε με 2 παιδια απο ενα γνωστο ελληνικο φορουμ για πρωτη φορα, γνωριζομασταν διαδικτυακα για μηνες, δεν ξερω πώς αποφασισαμε να παμε σινεμα ομως. Μαλλον αρεσε σε ολους μας ο Μπουνιουελ. Πηγαμε σ'ενα θερινο καπου στην Κυψελη, αναμεσα σε πολυκατοικιες, ακουγονταν γυρω γυρω πλυσιματα πιατων, τηλεορασεις, πηρουνια που χτυπουσαν σε πιατα. Ουτε η ταινια ηταν πολυ ωραια, ουτε το συνεχισαμε μετα.2 ou 3 choses que je sais d'elle (καλοκαιρι 2005)Με το ετερον ημισυ σε ενα υπεροχο παλιο θερινο στο Παγκρατι, ισως το πιο παλιο θερινο της Αθηνας. Μετα τσακωνομασταν για το αν ο Γκονταρ ειναι pretentious η οχι.Titanic (καλοκαιρι προς φθινοπωρο 1998)Σε ενα θερινο στου Ζωγραφου με μια φιλη που επεμενε να παμε, παρολο που δεν ηθελα. Μια χαρα ταινια ηταν τελικα.Don't Look Now, 101 Reykjavík (καποιο καλοκαιρι στα μεσα των 00s)Με την ιδια παρεα και τα 2 στο Θησειον, οι καλυτερες εμπειριες μου σε θερινο σινεμα, οχι μονο γιατι οι ταινιες ηταν πολυ καλες, αλλα και γιατι το συγκεκριμενο σινεμα ειναι πολυ ομορφο.
* wild at heart στην ταράτσα του βοξ με τους γονείς μου (!) το καλοκαίρι του 1991. όντας μέσα στη δίνη του πρώτου μου εφηβικού έρωτα τότε, η ταινία διαπέρασε όλη μου την ύπαρξη οριστικά και αμετάκλητα. * doctor zhivago, στον θερινό των "μεγάλων", στο θέρετρο αξιωματικών της αεροπορίας στο ζούμπερι, με τη γιαγιά και τον παππού, το καλοκαίρι του '85 ή του '86. δεν θυμάμαι βεβαίως τίποτα από την ταινία, αλλά η μαγεία της καλοκαιρινής βραδιάς, η μυρωδιά από τα πεύκα, τα τζιτζίκια, και βέβαια η εικόνα της γιαγιάς και του παππού που με αφήσανε να δω μαζί τους την ταινία για "μεγάλους" μου έχουν μείνει ανεξίτηλα.* cinema paradiso, στη ριβιέρα, τον Ιούνιο του 1991, μαζί με τον προαναφερθέντα πρώτο έρωτα <3. να μοσχοβολούν τα νυχτολούλουδα, η ταινιάρα να σπέρνει, η καρδιά να βαράει ντάπαντούπα, στο στομάχι να γίνεται πάρτυ, και τα χέρια μας να χωρίζουν μόνο στο διάλειμμα..