Πέρα απ' τα ανέκδοτα, τα λογοπαίγνια με το ΣτΕ («εκτίθεΣΤΕ» κλπ) και τα βιαστικά meme υπάρχουν ενδιαφέρουσες μίνι-αναλύσεις στο Facebook. Από αυτές επέλεξα μερικές που καλύπτουν τις περισσότερες απόψεις που εκφράστηκαν.
Δημήτρης Αλικάκος
Είναι τόσο αδίστακτοι που το διάλειμμα της αμηχανίας τους θα είναι μικρό.
Μετά την ήττα θα ξεκινήσει ανασυγκρότηση και αντεπίθεση.
Διχαστικός λόγος και σκληρή επίθεση προς όλους με όλα τα μέσα.
Οι κατέχοντες την "απόλυτη αλήθεια", όπως οι ιδεοληπτικοί του Σύριζα, δεν γνωρίζουν φραγμό.
Δεν έχουν ιερό και όσιο.
Θα κρατηθούν με νύχια και με δόντια στην εξουσία.
Θα σπιλώσουν ανθρώπους, θα φτιάξουν "στρατό", θα κάνουν στέμμα τους το ψέμα και την προπαγάνδα. Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα.
Δεν ανέβηκαν στην εξουσία για να προσφέρουν στον τόπο, αλλά για να πάρουν τη ρεβάνς της "ηττημένης αριστεράς". Ήδη το δήλωσαν: «Τώρα έχουμε Πόλεμο» (Πολάκης)
Μίσος λοιπόν και εκδίκηση. Αυτό από μόνο του συνιστά εφιάλτη.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να απαντήσουν με σοβαρότητα και γνώμονα το συμφέρον του κράτους. Έκαναν λάθη με τις άδειες. Ώρα να επανορθώσουν συγκροτημένα και με θεσμικές παρεμβάσεις.
Θέλουν αίμα. Μην μπουν στην αρένα. Οι πολάκηδες γνωρίζουν καλύτερα να παλεύουν στο βούρκο.
(Δεν χαίρομαι απλά επειδή έχασαν, χαίρομαι που ηττήθηκε η αλαζονεία τους).
Όλα τα παραπάνω είναι εκτίμηση.
Η βεβαιότητα είναι ότι θα πέσουν με κρότο! (και θα 'ναι μέρα Κυριακή)
Takis Drepaniotis
Κατά περίεργο τρόπο, η χτεσινή απόφαση του ΣτΕ (που ακόμα δεν την έχουμε δει, βέβαια) ίσως αποδειχτεί ορόσημο για τα τηλεοπτικά μας πράγματα και από έναν άλλο δρόμο. Μετά από λίγον καιρό ίσως φανεί ότι ήταν η οριακή στιγμή κατά την οποία αποδείχτηκε η παρεμβατική δύναμη του διαδικτύου όχι μόνο σε επίπεδο τρολικών πολέμων (όπως τους γνωρίζουμε εδώ και κάποια χρόνια) αλλά και σε επίπεδο ουσίας.
Όταν ο πρόεδρος του ΣτΕ μίλησε (την επαύριο μιας σαρωτικής διάλεξης Βενιζέλου) για το κακό κλίμα και την κοινωνία που πρέπει να αφουγκράζονται οι δικαστές, ίσως δεν συνειδητοποιήσαμε πόση ήταν η επίδραση μιας δημόσιας, διαδικτυακής παρουσίασης των επιχειρημάτων περί αντισυνταγματικότητας κατευθείαν στον υπολογιστή κάθε ενδιαφερόμενου, λογικά σκεπτόμενου, ενεργού πολίτη. Ο ανώτατος δικαστής πλέον βρέθηκε αντιμέτωπος με την κατάσταση όπου η απόφασή του θα αντιμετωπίσει ενημερωμένο αντίλογο με όρους νομικούς και όχι με πολιτικές φωνασκίες --και μάλιστα, ενώπιον ενός μορφωμένου και πολύ μεγαλύτερου κοινού από το συνηθισμένο, πέραν του κύκλου των νομομαθών και των επαϊόντων, πέραν των συνηθισμένων χώρων ακαδημαϊκής αντιπαράθεσης για αναγκαστικά πιο λίγους.
Τέτοιες συζητήσεις δεν μπορούσαν και δεν μπορούν ποτέ να γίνουν στην τηλεόραση, ιδίως τη δική μας με τους πρωινάδικους ρυθμούς της και τις πολιτικά χρονικές ποσοστώσεις των δελτίων και των ενημερωτικών εκπομπών της. Είμαστε ακόμα στην αρχή, αλλά φαίνεται πια ότι και η «υψηλή» πολιτική θα ασκείται πλέον και στην Ελλάδα και από το Διαδίκτυο και θα λογοδοτεί λίγο πολύ άμεσα σε πολύ περισσότερους ενεργούς πολίτες.
Danai Koltsida
Και μιας που μίλησαν όλοι για το ΣτΕ, να πούμε κάτι κι εμείς που - όσο να 'ναι - κατά τεκμήριο καταλαβαίνουμε και λίγο.
1. Άπειρες αποφάσεις της διοίκησης ακυρώνονται καθημερινά από το ΣτΕ και πλείστα όσα άρθρα νόμων έχουν κριθεί αντισυνταγματικά. Όποιος προβάλει στην απόφαση του ΣτΕ τους μύχιους πόθους του, να συνέλθει. Το άρθρο 2Α του ν. 4339/15 κρίθηκε αντισυνταγματικό. Ούτε ο Παππάς, ούτε ο Τσίπρας, ούτε η κυβέρνηση. Ούτε καν ολόκληρος ο νόμος.
2. Ο νόμος θέτει μια σειρά από ουσιαστικούς κανόνες (προσωπικό, εξοπλισμός κ.λπ.) ως προϋπόθεση για τη νόμιμη λειτουργία των καναλιών. Αυτοί συνεχίζουν να ισχύουν. Το μόνο που κρίθηκε αντισυνταγματικό είναι το γεγονός ότι τη διαδικασία αδειοδότησης διεξήγαγε η διοίκηση (Γεν. Γραμματεία Ενημέρωσης & Υπουργός) και όχι η ανεξάρτητη αρχή (ΕΣΡ).
3. Όταν με το καλό το ΕΣΡ συγκροτηθεί και αναλάβει την ευθύνη της διεξαγωγής του διαγωνισμού και της αδειοδότησης όσων πλειοδοτήσουν, ο νόμος που θα εφαρμόσει θα είναι ο ίδιος, ο τόσο μισητός για κάποιους "νόμος Παππά".
4. Η αρχική ρύθμιση του νόμου 4339 (άρθρο 1) αναθέτει τη διαγωνιστική διαδικασία στο ΕΣΡ. Παρ' όλα αυτά, η ΝΔ αρνήθηκε να συμπράξει, όπως απαιτείται από το Σύνταγμα, στη συγκρότηση του ΕΣΡ. Γι' αυτό και το περιβόητο άρθρο 2Α, προστέθηκε μεταγενέστερα, με τροπολογία, και αφορούσε ρητά ΜΟΝΟ την πρώτη εφαρμογή του νόμου, για να ξεπεράσει, ακριβώς το σκόπελο της σκόπιμης υπονόμευσης εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη.
5. Ως προς τη γραμματική ερμηνεία του άρθρου 15 του Συντάγματος, ως προς το αν η αδειοδότηση των σταθμών ανήκει στην αρμοδιότητα του ελληνικού δημοσίου, εκπροσωπούμενου από την εκάστοτε κυβέρνηση ή στο ΕΣΡ, έχουν υποστηριχθεί με νομικά επιχειρήματα και οι δύο απόψεις. Το ΣτΕ έκρινε όπως έκρινε, θα δούμε και τη μειοψηφία της απόφασης, αλλά ας μην τρελαθούμε. Όποιος έχει ανοίξει έστω και ένα νομικό περιοδικό, έχει δει ότι δημοσιεύονται άρθρα σχολιασμού δικαστικών αποφάσεων, πολλά από τα οποία ιδιαίτερα επικριτικά.
6. Τα υπόλοιπα αργότερα, γιατί - ως γνωστόν - οι περισσότεροι δεν διαβάζουν πάνω από 2 σειρές και έχω γράψει ήδη πάμπολλες. Άλλωστε, έρχεται και τριήμερο, οπότε βρήκαμε με τι θα το γεμίσουμε ευχάριστα. Στο μεταξύ, φυλαχτείτε από τους πανηγυρισμούς και μη #ντροπιάζεΣτΕ μερικοί. Ιδίως ούλτρα αριστεροί.
Γιάννης Παρασκευάς
Οι 14 δικαστές του ΣτΕ, οι οποίοι έκριναν το νόμο Παππά, αντισυνταγματικό, προφανώς δεν ξύπνησαν χθες το πρωί και είπαν: " Ας πάμε να καταψηφίσουμε το νόμο Παππά σήμερα". Προφανώς είχαν τις ενστάσεις τους πολύ καιρό πριν.
Το ερώτημα είναι το εξής. Ο κ. Παππάς, υπουργός ων, δεν μίλησε ποτέ με κανέναν από αυτούς; Με κάποιον από τους υφισταμένους τους, ίσως; Με κάποιον άλλο συνταγματολόγο; Με κάποιον από τους δικούς του, συμβούλους; Δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό, έστω ως ενδεχόμενο, ότι μπορεί ο νόμος του να κριθεί και αντισυνταγματικός;
Αν δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό, τότε μάλλον είναι ανεπαρκής και με άχρηστους συμβούλους.
Αν του πέρασε από το μυαλό και παρ΄όλα αυτά συνέχισε με την ψήφιση του επίμαχου νόμου, τότε γιατί το έκανε;
Για όποιον θέλει τη γνώμη μου, κλείνω προς την πρώτη περίπτωση. Δεν υπάρχει τίποτε το κρυφό και καμιά συνωμοσία.
Οι άνθρωποι είναι άσχετοι, ανίκανοι, ανεύθυνοι και παντελώς ανώριμοι. Πιστεύουν, ειλικρινά, ότι αφού έχουν την εξουσία μπορούν και να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Τόσο απλά.
Όχι ότι δεν κάνουν και πονηρές αντιδημοκρατικές σκέψεις. Είμαι σίγουρος, ότι αν μπορούσαν, θα μετέτρεπαν τη χώρα σε Αλβανία του Χότζα ή του Αλία. Αλλά ΔΕΝ μπορούν.
Ακόμη κι αυτό απαιτεί έναν σχεδιασμό, μια πειθαρχία και μια αποφασιστικότητα, για τα οποία είναι ανίκανοι.
Κάποιος όμως είχε πει, ότι, γενικώς, οι λαοί είναι άξιοι για τους ηγέτες τους οποίους έχουν.
Εμείς οι στρατιωτικοί (ΕΕ ή ΕΑ) λέμε συνήθως: " Δείξε μου το διοικητή, να σου πω πώς είναι η μονάδα".
Μη χειρότερα...
Spyridon A. Adam
Τελικά χθες στο ΣτΕ κέρδισε η κυβέρνηση.
Διότι τις καθεστωτικές αντιλήψεις της τις έχει δείξει καιρό τώρα. Μπορεί να είναι σκληρό να διαβάζει κανείς τις δηλώσεις τους μετά τη διαρροή, αλλά κανένας δεν εκπλήσσεται πραγματικά για τη γενική κατεύθυνση της σκέψης τους.
Και λέω ότι κέρδισε, διότι κατάφερε ολόκληρη χώρα (ακόμα και τεχνοκράτες του κεντρώου χώρου και της ΝΔ που υποτίθεται επανιδρύουν το κόμμα και τη νεολαία τους) να αντιμετωπίζουν το ΣτΕ με οπαδικούς όρους και γηπεδικά συνθήματα και ύβρεις.
Λυπάμαι αν αυτή είναι η ποιότητα της "λογικής" δημοκρατικής παράταξης.
Γιατί είναι ένα θέμα η προβλεψιμότητα της δικαστικής κρίσης και άλλο να μην μπορείτε να κρατήσετε τις φωτοβολίδες μέχρι να διαβάσετε μια παλιοαιτιολογία. Στη δεύτερη περίπτωση, η κατάσταση δεν είναι να κρυβόμαστε, αλλά να φτιάχνουμε υπόγεια πυρηνικά καταφύγια.
Αν θέλετε να δείτε τί γίνεται όταν όλοι οι υπόλοιποι παρασύρονται από την κακή συμπεριφορά μίας δυνατής ομάδας, δείτε το ελληνικό ποδόσφαιρο: χάος, πλήρης αδυναμία συνεννόησης, αβεβαιότητα ακόμα και για την διεξαγωγή διοργανώσεων, πλήρης δηλαδή απώλεια κάθε ποδοσφαιρικού κεφαλαίου και κύρους σε λιγότερο από 10 χρόνια από την κατάκτηση του Euro από την Εθνική (σε πλήρη αντίθεση από όσα συνέβησαν στο ελληνικό μπάσκετ πχ).
Στο κάτω κάτω, δεν μιλάμε για τη σούπερ λιγκ εδώ, αλλά για το Κράτος ΜΑΣ και τους ΘΕΣΜΟΥΣ ΜΑΣ. Και η χώρα δεν αντέχει αυτή τη συμπεριφορά και από όλους τους υπολοίπους. Αφήστε το ΣΥΡΙΖΑ και τους ομοίους του να κάνουν το αντιθεσμικό παραλήρημα. Άποψή μου δηλαδή
Καλημέρες.
Χριστίνα Κατρή
Περί νομιμότητας και ανομίας.
Παρακολουθώ τις δηλώσεις και τους πανηγυρισμούς της αντιπολίτευσης σχετικά και τη χθεσινή απόφαση του ΣτΕ και παρατηρώ ότι πουθενά δεν αναφέρουν τα γεγονότα που προηγήθηκαν. Ότι δηλαδή η ΝΔ αγνόησε και αγνοεί το Σύνταγμα ως προς το καθήκον της να μετάσχει στη στελέχωση του ΕΣΡ, αλλα αντίθετα το χειρίζεται εδώ και μήνες ως πολιτικό μοχλό. Εδώ και χρόνια εξάλλου αγνοούσε το ίδιο το ΣτΕ στις γνωμοδοτήσεις του περί αναγκαιότητας αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών.
Λέω να το θυμίσω..
Επίσης λέω να υπενθυμίσω αυτό που έγραψα μόλις δυο μέρες πριν: Στην Ελλάδα η άρνηση αναγνώρισης και επικύρωσης της νομιμότητας της κυβέρνησης άρχισε από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 όταν κανένα από τα στελέχη της ΝΔ δεν είχε την στοιχειώδη ευπρέπεια να υποδεχτεί τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Έκτοτε συνεχίζεται η ίδια πρακτική, με την ρητορική περί της Αριστερής Παρένθεσης, με τις ψευδείς δημοσκοπήσεις που εξακολουθούν να δημοσιεύονται μέχρι σήμερα, με τις απειλές για ειδικά δικαστήρια και με την πρόσφατη ρητορική περί Εκτροπής.
Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη προεξοφλεί ανερυθρίαστα την ακύρωση νόμων ενόσω ψηφίζονται από την εκλεγμένη κυβέρνηση, αρνείται κάθε συνεργασία για τη στελέχωση του ΕΣΡ, και επιδιώκει την επιστροφή των χρημάτων που έχουν ήδη συγκεντρωθεί στα Δημόσια Ταμεία από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.
Εδώ και μήνες οι τηλεοπτικοί σταθμοί λειτουργούν ανοιχτά ως φερέφωνα της Αντιπολίτευσης και κάθε βράδυ περνούν κατά ώσεις στους πολίτες [εκτός από την παραπληροφόρηση] ένα διαρκή φόβο, άγχος και απόγνωση. Αρνούνται να κοινοποιήσουν ειδήσεις που αφορούν θετικές αναδιανεμητικές δράσεις της κυβέρνησης προς την κοινωνία που επιτυγχάνονται παρά τη μεγάλη δημοσιονομική στενότητα και τις απαιτήσεις των δανειστών.
Ο κύριος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ επιχειρούν τον επηρεασμό της Δικαιοσύνης προκειμένου να εξυπηρετήσουν το παραταξιακά επιθυμητό τους αποτέλεσμα εδώ και μήνες και με κάθε ευκαιρία. Το εάν τελικώς θα το επιτύχουν είναι μια άλλη υπόθεση.
Απέναντι σε αυτές τις πρακτικές η κυβέρνηση σεβόμενη την απόφαση του ΣτΕ, την Δευτέρα φέρνει στην βουλή νέα ρύθμιση-γέφυρα από σήμερα μέχρι την ώρα που θα διεξαχθεί ο νέος διαγωνισμός σύμφωνα με το σκεπτικό του ΣτΕ, το οποίο αναμένεται να ανακοινωθεί.
Επομένως οι πανηγυρισμοί κάθε είδους κρίνω πως είναι άσκοποι καθώς το ΣτΕ παρά τις πιέσεις, δεν πρότεινε γενικά την ακύρωση του διαγωνισμού αλλά την διεξαγωγή του με άλλους διορθωτικούς όρους, τους οποίους περιμένουμε όλοι με ενδιαφέρον να διαβάσουμε.
Η στάση της κυβέρνησης θεωρώ πως δημιουργεί ένα θετικό προηγούμενο για την (επιτέλους) εφαρμογή και άλλων αποφάσεων που εξέδωσε το ΣτΕ όπως εκείνη του 2014 για την αντισυνταγματικότητα του ΕΝΦΙΑ (Ολομ. 4003/2014) την οποία η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ,που σήμερα κόπτονται για τα συμφέροντα των παλαιών και νέων καναλαρχών, είχε τότε γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Costas Roumanias
Θα πρέπει να επιμείνουμε στη Βενεζουέλα γιατί αποτελεί μια δυστοπική (προσέξτε: για τους εδώ θαυμαστές τους ουτοπική) αλλά ακριβή εικόνα του μέλλοντός μας αν δεν τους ξεφορτωθούμε.
Οι ομοιότητες είναι πάμπολλες, αλλά ας σταθούμε στην προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης (ευτυχώς για εμάς με διαφορές προς το παρόν): εκεί ο Maduro κατάφερε να ελέγξει το Συνταγματικό δικαστήριο με αποτέλεσμα το τελευταίο να ακυρώνει όλες τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου.
Εδώ ευτυχώς, ως τώρα, ο Madurito δε δείχνει να έχει πλήρη έλεγχο της Δικαιοσύνης αλλά το παλεύει. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε κανένα περιθώριο. Όταν τα φωνάζαμε πριν ενάμιση χρόνο συχνά κατηγορηθήκαμε για γραφικότητα. Δυστυχώς η πραγματικότητα αποδεικνύεται ακόμα πιο γραφική.
Ο ρόλος της Δικαιοσύνης στην αποκατάσταση της νομιμότητας και της συνταγματικότητας, μετά το πέρασμα των ολετήρων, ούτε κατά διάνοια δεν τελειώνει με τη χθεσινή απόφαση του ΣτΕ. Θα πρέπει να είναι εξίσου κομβικός και μετά την αποχώρηση (δυστυχώς φοβάμαι ότι πιο ακριβής όρος μπορεί να είναι η αφαίρεση) αυτού του πολιτικού, οικονομικού, θεσμικού, κοινωνικού και ηθικού καρκινώματος.
Και ο όρος που χρησιμοποιώ δεν είναι τυχαίος ούτε τον χρησιμοποιώ αψήφιστα. Οι ομοιότητες κι εδώ είναι ανατριχιαστικές: ασαφή (πολιτικά ιδεολογικά κλπ) όρια, ανομοιομορφία μωσαϊκού (πχ συνιστώσες), ταχύτατη (εκλογική) αύξηση. Από τη στιγμή που εδραιώθηκαν μοναδικός τους στόχος είναι η κυτταρική αναπαραγωγή του παρασιτισμού τους, καταστρέφοντας μία μία όλες τις δομές του οργανισμού που τους φιλοξενεί, τρεφόμενοι εις βάρος των υγιών κυττάρων, προσφέροντας απολύτως τίποτα ως αντάλλαγμα αλλά οδηγώντας τον σε βέβαιη κατάρρευση.
Mitsaki Amr
Ο νόμος για τα κανάλια κρίθηκε αντισυνταγματικός από το ΣτΕ, δίνοντας έτσι μια ανάσα στα ΜΜΕ, παρ όλα αυτά ο νόμος θα επιστρέψει συνταγματικότερος κι εκεί δεν θα έχουν δικαιολογίες.
Από την άλλη, η ΝΔ που τόσο καιρό μπλοκάρει την εκλογή νέας διοίκησης του ΕΣΡ (που κατά πάσα πιθανότητα η απόφαση του ΣτΕ θα βασίζεται στο γεγονός ότι δεν έγινε η αδειοδότηση από το ΕΣΡ) σήμερα βγαίνει και μιλάει για εκλογές.
Μηχανεύουν όποιαδήποτε διαδικασία μπορούν για να ρίξουν την κυβέρνηση και αυτό αντί να το καταλάβουμε όλοι (οποιασδήποτε παράταξης) και να βάλουμε φρένο, κάποιοι το επικροτούν. Αυτοί οι άνθρωποι που φέρονται σαν τον τελευταίο τσοπάνη σε φάση "μου κλεψε μια ζούλα κύριε δικαστά μου και γι αυτό εγώ του κλεψα δυο" θέλουν να κυβερνήσουν την χώρα. Να μας λείπει γενικά.
Nicholas Yatromanolakis
Ένα από τα ατού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ότι δεν έχουν ηθικούς φραγμούς και αναστολές. Θα πουν και θα κάνουν οτιδήποτε προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν.
Όμως, όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, έχει και αυτό ένα τίμημα. Όταν βγαίνεις λοιπόν και λες ότι οι δικαστές είναι πουλημένοι και ότι οι αποφάσεις τους κάνουν τα παιδάκια να πεινάνε, ανοίγεις κι άλλο την πόρτα στην Χρυσή Αυγή και σε όλα τα φασιστοειδή που θεωρούν ότι πρέπει να καταλυθούν τα πάντα.
Επίσης, δεν μπορεί η δικαιοσύνη να είναι καλή όταν πηγαίνει με τα νερά σου και κακή όταν δεν πηγαίνει, και όχι, δεν μπορείς κυβέρνηση να κρίνεις τις αποφάσεις της, πολλώ δε μάλλον αφού έκανες ό,τι μπορούσες, από κίτρινα και ροζ δημοσιεύματα μέχρι τάματα για αυξήσεις μισθών σε δικαστικούς για να την επηρεάσεις, και επειδή τελικά δεν σου βγήκε τώρα ξαφνικά θίχτηκες.
Και βγαίνει η κα Γεροβασίλη και λέει στο περίπου ότι το ΣτΕ φταίει για τα μνημόνια (το τρίτο το δικό της δεν το θυμάται, είχε πάει εκδρομή τότε). Οι δηλώσεις των κυβερνητικών μαρτυρούν είτε βαθειά αντιπάθεια και περιφρόνηση απέναντι στους δημοκρατικούς θεσμούς, είτε βαθειά άγνοια, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο.
Και κάτι ακόμα: λένε όλοι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛίτες από χθες ότι η κυβέρνηση νομοθετεί, έλειπαν στο μάθημα της αγωγής του πολίτη. Η κυβέρνηση είναι η εκτελεστική εξουσία, η Βουλή είναι η νομοθετική εξουσία, το λένε διάκριση εξουσιών αυτό αλλά τι λέμε τώρα, ψιλά γράμματα, εδώ έχουμε τόσο σανό να ταΐσουμε.
Τέλος, αν έχουν μείνει κάποιοι λίγοι σοβαροί άνθρωποι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ και στα πέριξ, θα έπρεπε να ντρέπονται πολύ που τα εξώφυλλα της Αυγής και του Κόντρα μοιάζουν τόσο πολύ.
Υστερόγραφο για τους κακοπροαίρετους: Το να θεωρώ απόλυτο Φρανκενστάιν το νομοσχέδιο του κου Παππά, του πιο επικίνδυνου ανθρώπου στην Ελλάδα σήμερα, δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με την πρότερη κατάσταση στα κανάλια. Όμως το έχω πει 100 φορές: Δυο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό.
Κωνσταντίνος Σπέρας
Περί..."οριακού" αποτελέσματος στο ΣτΕ.
Αμ δε! Οι 11 που μειοψήφησαν γνωμοδότησαν και αυτοί περί αντισυνταγματικότητας του νόμου, αλλά μιας και είστε καλοί με το δικαστικό σώμα τώρα τελευταία(αυξήσεις,αναδρομικά),πρότειναν να δοθεί προθεσμία στο ΕΣΡ προκειμένου να διορθωθούν με βάση το σύνταγμα τα κακώς κείμενα.
25-0 λοιπόν.
Βρείτε άλλο αφήγημα.
Alex Kessopoulos
Δύο θέματα. Ένα για τις διατάξεις του Συντάγματος και ένα για την απόφαση του ΣτΕ.
α) Το άρθρο 101Α, που ορίζει ότι η συγκρότηση των ανεξάρτητων αρχών προϋποθέτει αυξημένη πλειοψηφία των 4/5 της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, μπήκε στο Σύνταγμα με την αναθεώρηση του 2001. Πατέρας της εν λόγω διάταξης είναι ο πολύς Βαγγελής Βενιζέλος. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια όχι απλά ατυχή, αλλά εξωφρενική ρύθμιση. Προϋποθέτει μια τεράστια πλειοψηφία, χωρίς, όμως, να προβλέπει τι πρέπει να συμβεί στην περίπτωση που αυτή δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί. Στην περίπτωση πχ της εκλογής του ΠτΔ (και εκεί απαιτείται αυξημένη πλειοψηφία) ορίζει το Σύνταγμα τη διαδικασία της δεύτερης προσπάθειας της Βουλής, της τρίτης προσπάθειας, μετά επιτάσσει τη διάλυση του σώματος και τέλος προβλέπει ότι αρκεί η απλή πλειοψηφία των 151. Αντιθέτως, για τη συγκρότηση των ανεξάρτητων αρχών, που ο ρόλος τους είναι κομβικός για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, ο διακεκριμένος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου δε μπήκε στον κόπο να προβλέψει τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η απόλυτη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Η συνέπεια; Αν ένα κόμμα της αντιπολίτευσης δε θέλει να συναινέσει στη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης αρχής, επειδή πχ διαπλέκεται με το οικονομικό κατεστημένο (εντελώς υποθετικό το παράδειγμα), μπορεί βάσει του Συντάγματος να μπλοκάρει ες αεί την όλη διαδικασία. Κατά τη γνώμη μου, η συγκεκριμένη ρύθμιση είναι μακράν χειρότερη του άρθρου 86 (ποινική ευθύνη υπουργών), για το οποίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν ότι πρέπει να τροποποιηθεί στην πρώτη αναθεώρηση. Και μου προξενεί, επίσης, εντύπωση το γεγονός ότι όλους αυτούς τους μήνες, που βρίσκεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, δεν έχει ασκηθεί κανενός είδος κριτική σε αυτόν απερίγραπτο αναθεωρητικό νομοθέτη, ο οποίος έχει ονοματεπώνυμο. Βαγγέλης Βενιζέλος.
β) Δεδομένων των ανωτέρω, θεωρώ ότι το μείζον στην όλη ιστορία είναι να εκπληρωθεί ο σκοπός του άρθρου 15 του Συντάγματος. Τι λέει το άρθρο 15; Ότι ο άμεσος έλεγχος του Κράτους στη ραδιοτηλεόραση λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας. Χωρίς διαδικασία αδειοδότησης, δηλαδή, το Κράτος δεν ελέγχει τη ραδιοτηλεόραση. Και αυτό αντίκειται στο σκοπό του Συντάγματος. Το κατ' αρχήν ζήτημα, λοιπόν, είναι να ασκήσει το Κράτος την ελεγκτική του αρμοδιότητα. Πώς διάολο να την ασκήσει, όμως, εφόσον ο κύριος Βενιζέλος έχει δώσει τη δυνατότητα στο 20% της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής να μπλοκάρει για όσο θέλει την όλη διαδικασία; Εκεί έπρεπε να έρθει το ΣτΕ και να κρίνει ότι, εν προκειμένω, η παράκαμψη του ΕΣΡ ήταν επιβεβλημένη, από τη στιγμή που η αντιπολίτευση είχε δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να συναινέσει, όποια κι αν είναι η προτεινόμενη σύνθεση του ΕΣΡ. Ή τουλάχιστον όφειλε το Δικαστήριο να δώσει μια προθεσμία (όπως φημολογείτο χθες) στα πολιτικά κόμματα να συναινέσουν στη συγκρότηση του ΕΣΡ. Δεν έκανε, όμως, τίποτε από αυτά το ΣτΕ. Ακύρωσε την όλη διαδικασία, χωρίς ταυτόχρονα να δεσμεύσει την αντιπολίτευση να σταματήσει άμεσα την ευθέως αντιθεσμική της συμπεριφορά.
Τα συμπεράσματα δικά σας. Προσωπικά, ακούω τα περί διαφύλαξης της νομιμότητας από διαφόρους και τραβάω τα μαλλιά μου.
Εύα Στάμου
«Ντροπή για την κυβέρνηση», «αποτυχημένη σταυροφορία», «ταφόπλακα ΣτΕ στη στρατηγική του πρωθυπουργού», «μπελάδες για τον Αλέξη Τσίπρα» είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που απέδωσαν τα ξένα μέσα όπως το Reuters, η Republica, ο Associated Press, η Wall Street Journal, το AFP, η Bild,και η New York Times, μετά την κρίση του ανωτάτου δικαστηρίου για το νόμο Παππά.
Στα ξένα ΜΜΕ δεν υπάρχουν βλέπετε τα γνωστά Συριζοτρόλ για να τους εξηγήσουν τις αγνές προθέσεις της Κυβέρνησης...
