Ακούω απ' το πρωί στο Spotify Λουκιανό Κηλαηδόνη και σχεδόν συγκινήθηκα με το "Έμπαινε Χάρρυ".
Είναι ένας ύμνος στον Χάρρυ Κλυνν που λίγους μήνες νωρίτερα είχε βγάλει τον πρώτο του δίσκο, και ο Λουκιανός τόνιζε τη σπουδαιότητά του, σε μια εποχή σοβαροφάνειας και ξερολίστικης πολιτικοποίησης.
Να το τραγούδι, του 1979:
Διαβάζω στο άρθρο "Όταν ο Λούκυ «υποκλίθηκε» στον Κλυνν" του Θανάση Γιώγλου στο ogdoo.gr:
Το 1978 κυκλοφόρησε από την Columbia ο πρώτος δίσκος του Χάρρυ Κλυνν (κατά κόσμον Βασίλη Τριανταφυλλίδη), με τίτλο «Για δέσιμο», κάνοντας ιδιαίτερη αίσθηση και ξεπερνώντας τις 50.000 πωλήσεις.
Το «Τέρας του λοχ-νες» αλλά και το «Κούλα Χαράλαμπε» ακούγονταν από τα ραδιόφωνα, μαζί με τα υπόλοιπα σουξέ της εποχής. Η καταξίωση και η καθιέρωση για τον σατιρικό καλλιτέχνη από την Καλαμαριά, ήρθε ένα χρόνο μετά, με το δίσκο «Δοξάστε με», ο οποίος έγινε πλατινένιος ξεπερνώντας τις 100.000 πωλήσεις. Θυμάμαι πως όπου κι αν στεκόσουν άκουγες το «Μεγάλο ντέρμπυ», την περίφημη «Λογομαχία στις Σέρραις Μάντρες» μεταξύ των «αρχαίων» Καραμανλή και Παπανδρέου, την «Ώρα της Λυκομιφών», τα «Ουφ...ο υπάρχουν» και βεβαίως το «Ουγκαγκα-μπουμ-μπουμ»...
Τα κείμενα του δίσκου ήταν των Γιάννη Κακουλίδη, Γιάννη Καλαμίτση και Χάρρυ Κλυνν, η μουσική, η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας του Γιώργου Κριμιζάκη και η παραγωγή του Γιώργου Πετσίλα. Για, τουλάχιστον, μια δεκαετία, τα φώτα της δημοσιότητας έφεγγαν σταθερά πάνω στο όνομα του Χάρρυ Κλυνν...
Η επιτυχία του Χάρρυ, οδήγησε τον φοβερό και τρομερό Λουκιανό Κηλαηδόνη, τραγουδοποιό με επίσης ιδιαίτερα καυστικό και επίκαιρο χιούμορ στα τραγούδια του, να υποκλιθεί μέσα από τους στίχους του, στο ταλέντο και την επιτυχία του Χάρρυ Κλυνν και στο δίσκο του «Ψυχραιμία παιδιά» που κυκλοφόρησε το 1979 από τη Lyra, να τραγουδήσει
Έμπαινε Χάρρυ μου, έμπαινε Χάρρυ μου
έμπαινε, έμπαινε βρε παλικάρι μου...
...έμπαινε κι αλώνιζε εσύ την αγορά
εμείς δεν ευκαιρούμε, γράφουμε έργα σοβαρά...
Για ρεφρέν μάλιστα ο Λουκιανός χρησιμοποίησε το ίδιο ρεφραίν από το «Ουγκαγκα μπουμ-μπουμ»...
