ΓΚΑΛΟΠ | Θα προτιμούσατε να πάρετε αδέσποτα ζώα, ή ράτσας;

Καλά καιτα ράτσας, αλλά τα αδεσποτάκια προηγούνται. Κρίμα τόσες ζωούλες να χάνονται στους (όλο και πιο απάνθρωπους) δρόμους. Έχω ήδη υιοθετήσει γατούλα η οποία βρέθηκε στα σκουπίδια όταν ήταν μωράκι, πριν καλά καλά γνωρίσει τη μάνα του. Κι αν αποκτήσω και δεύτερο γατί, πάλι αδέσποτο θα προτιμήσω.

Είχα πάντα αδέσποτα ζώα, δύο γάτες και έναν υπέροχο σκύλο, τον Τζακ. Ο Τζακ δεν ήταν για μας σκυλί, ήταν άνθρωπος. Του μιλούσες και ένοιωθες ότι σε καταλάβαινε. Καταπληκτικός χαρακτήρας και σύντροφος. Δέκα χρονών έπαθε άνοια. Το πιο έξυπνο σκυλί του κόσμου έγινε σκιά του εαυτού του. Ο γιατρός πρότεινε ευθανασία γιατί δεν θα είχε καλή εξέλιξη. Ήταν το 1997 και ακόμα κλαίμε για τον Τζακ. Έχω ακόμα ζώα, αλλά σκύλος δεν μπορώ. Κανείς δεν θα είναι σαν αυτόν.

Και τα δύο μου γατιά τα βρήκα αδέσποτα και μόνα. Η κτηνίατρος είπε ότι ο γατούλης μου μάλλον είναι ράτσας και υποθέτω ότι θα τον πέταξαν από κάποιο σπίτι, ως ανεπιθύμητο μωρό σπιτόγατας. Έχουν πολύ καλο χαρακτήρα και είναι αγαπησιάρικα!

Αδέσποτα & μη ράτσας για πολλούς λόγους. Μερικοί από αυτούς είναι εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=aCv10_WvGxoΕννοείται ότι η γάτα μου, όπως και όλες οι γάτες που είχα στο παρελθόν, είναι μαζεμένη από το δρόμο. Είναι και μουγκή και δεν κάνει γουργουρ η συγκεκριμένη οπότε το καταφύγιο θα την πήγαινε για ευθανασία γιατί κανένας δεν την ήθελε :( Αλλά είναι η πιο τέλεια γάτα, με ξυπνάει κάθε πρωί τρίβοντας τη μυτούλα της στη δική μου κι όταν αδειάσει το μπολάκι με το φαϊ μασάει πλαστικές σακούλες γιατί ξέρει ότι μου σπάνε τα νεύρα :P

Ο μόνος λόγος που βρέθηκα με τη γατούλα μου ήταν ότι τη βρήκα 4 εβδομάδων ψιψί στο κοντινό πάρκο και την λυπήθηκα. Δεν θα έμπαινα σε διαδικασία να ψάξω κατοικίδιο σε pet shop.Θεωρώ όμως ότι γενικά τα ημίαιμα σκυλιά - γατιά είναι πιο υγιή, καθώς δεν τα βαραίνουν διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες που ταλαιπωρούν τις ράτσες από τις αλλεπάλληλες ενδοδιασταυρώσεις τους.

Όταν αποφασίσαμε να πάρουμε σκύλο για τον 7χρονο γιό μου πήραμε ένα Golden Retriever. Ήθελα το νέο μέλος της οικογένειας να έχει ήπιο χαρακτήρα όταν ο μικρός και οι φίλοι του παίζουν μαζί του (παίζουν, όχι βασανίζουν). Η προσωπικότητα του μας βοήθησε να μάθουμε γρήγορα να συμβιώνουμε όλοι μαζί στο σπίτι. Είμαστε μια αγαπημένη 4μελής οικογένεια! Το αγόρι μας δεν το αγοράσαμε, το βρήκαμε από αγγελία σε εφημερίδα και το πήραμε από ένα σπίτι που δεν μπορούσε να το κρατήσει άλλο. Θα μπορούσα όμως να αγοράσω σκυλάκι από Pet Shop και να υιοθετήσω ημίαιμο από φιλοζωική. Ράτσας ή ημίαιμα, όλα πρέπει να έχουν θέση στις καρδιές και στο σπίτι μας. Δεν είναι ψυχούλες και αυτά τα μωράκια που λιώνουν στις βιτρίνες των Pet Shop; Αυτό που είναι σημαντικό είναι να είμαστε συνειδητοποιημένοι και να γνωρίζουμε τους περιορισμούς μας (καλό με παιδιά, μένει μόνο του σπίτι, τρίχα που δεν προκαλεί αλλεργίες, μικρή ανάγκη για άσκηση, ήσυχο για διαμέρισμα κτλ). Υπάρχουν σκυλάκια για όλους, μικρούς και μεγάλους, ενεργητικούς και «couch potatoes», έμπειρους και μη-έμπειρους ιδιοκτήτες. Και το κυριότερο για την εποχή μας, το καθένα από αυτά είναι το τέλειο αγχολυτικό!

Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω , όλα το ίδιο αξιαγάπητα είναι!! Γάτες θυμάμαι από πιτσιρίκι να έχουμε κυρίως αδέσποτες ,όποτε βρίσκαμε κανένα γατάκι στο δρόμο το κουβαλούσαμε σπίτι! Αλλά μας έχουμε δώσει και γατάκια από σπίτι! Σκυλάκι την πρώτη φορά που πήραμε ήταν αδέσποτο . Την δεύτερη φορά όμως έτυχε να είναι ράτσας, όταν είδα το κουταβάκι το αγάπησα και αφού μας το δίνανε χωρίς λεφτά το πήραμε!

Εγώ από μικρός αδέσποτα είχα, μέχρι τα 25μου που κάποιος δολοφόνος μου φόλιασε τον γλυκούλη μου Περίπου,(καμιά δεκαριά ράτσες μαζί)και δεν ξαναπήρα άλλο σκύλο, όμως αγαπάω και τα ράτσας. Μετά από 25 χρόνια, η μεγάλη μου κόρη βρήκε πεταμένο σε ένα χαρτόκουτο, ένα νεογέννητο κουταβάκι, και μετά από πολύωρη συζήτηση-διαπραγμάτευση, που τις εξηγούσα πως ο σκύλος δεν είναι παιχνίδι, ούτε γάτα για να είναι ανεξάρτητος, και έχει υποχρεώσεις, και θέλει να αισθάνεται μέλος της οικογενείας, αποφασίσαμε να το κρατήσουμε. Σχεδόν δύο χρόνια μετά, έχουμε ένα μεσαίο σκύλο, τον τρελιάρη ΠΕΠΕ, που μας έχει ξετρελάνει.Τα αδέσποτα τα προτιμώ κύρίως για την ανθεκτικότητά τους στις αρρώστιες, όμως όλα τα σκυλάκια, είναι αξιαγάπητα, εκτός από αυτά που τα αφεντικά τους, τα έχουν κάνει σαν την μούρη τους, καταλαβαίνετε τι και ποιούς εννοώ.

Μάλλον η ερώτηση θα έπρεπε να είναι: Θα προτιμούσατε να πάρετε ΗΜΙΑΙΜΑ ή ΡΆΤΣΑΣ. Ή θα έπρεπε να είναι : Θα προτιμούσατε να πάρετε ΑΔΈΣΠΟΤΑ ή από ΕΚΤΡΟΦΕΊΟ/PET SHOP. Επίσης να πω ότι καθαρόαιμο ή όχι, αδέσποτο ή μη δεν είναι σωστό να τα διαχωρίζουμε, ρατσισμός και στα σκυλιά;; Η απαντηση μου:Θα προτιμούσα να πάρω το σκυλί με τα χαρακτηριστικά που θα ήταν κατάλληλο για το χώρο που διαθέτω, για την οικονομική άνεση που έχω κλπ. Καθαρόαιμο ή μη. Πάντως όχι να αγοράσω, τη στιγμή που τόσες ψυχούλες περιμένουν υπομονετικά τον άνθρωπό τους πίσω από κάγκελα, ή στο δρόμο εκτεθειμένες σε κάθε κίνδυνο.

Αν έμενα μόνος θα είχα έναν αδέσποτο μούργο! Αλλά πήρα ράτσας (Golden Retriever).Όταν λείπεις πόσες ώρες στο γραφείο, και το σκυλί είναι ελεύθερο (φυσικά!) στον κήπο, τότε θες έναν χαρακτήρα που να μην δημιουργεί πρόβλημα ούτε στους γονείς από πάνω, ούτε στον περίεργο γείτονα-νοικάρη και στα παιδιά του από κάτω.Ελπίζω το 72% που λέει αδέσποτα, να έχει όντως αδέσποτο. Γιατί επι το πλείστον ράτσες βλέπω να κυκλοφορούν όλοι (κι εγώ μαζί)...

πηρα γατας ρατσας απο σπιτι, δηλαδη χωρις να δωσω ενα μισθο, με το σκεπτικο αν ποτε χαθει να ειναι ευκολοτερο να εντοπιστει. (ναι το ξερω παρανοια, αφηστε τα). εψαξα βεβαια αρχικα για αδεσποτο αλλλα δεν ευδοκιμησε η προσπαθεια ειτε απο μεριας μου ειτε απο την αλλη πλευρα...ειμαι υπερ της υιοθεσιας αδεσποτων, το λεω σε οποιον ψαχνει ζωακι...αλλωστε, για οποιον τυχαινει και εχει αδυναμια καπου πλεον βρισκουμε και αδεσποτα ρατσας!