Στο δημοτικό, μια κυρία είχε δει ένα συμμαθητή μου να κάνει κάτι (ηπίως) κακό, και τον είχε εκβιάσει πως θα το έλεγε στους γονείς του, εκτός αν...
Εκτός αν πήγαινε στο Κατηχητικό κάθε Κυριακή. Ο φίλος μου το έκανε προς έκπληξη των γονιών του, που ήξεραν πως το παιδί τους δεν ξυπνούσε επ' ουδενί τις Κυριακές νωρίς, πόσω μάλλον για εκκλησιαστικούς λόγους. Το έκανε για χρόνια, και κάθε Δευτέρα μου αφηγούνταν, με αμίμητο τρόπο, πώς είχαν περάσει στο Κατηχητικό:
Μου έλεγε για τις απιθανότητες που τους δίδασκαν, για την αυστηρότητα και για αυτό που μεγαλώνοντας θα αποκαλούσε «μισαλλοδοξία». Οι δραματοποιημένες -ενίοτε αφηγήσεις του ήταν το κοντινότερο που βρέθηκα στο Κατηχητικό.
Το μαρτύριό του τελείωσε όταν είδε μια φορά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την κυρία που τον εκβίαζε να φιλιέται με άντρα που δεν ήταν ο σύζυγός της - και τον είδε κι αυτή. Δεν χρειάστηκε να ξαναπάει ποτέ Εκκλησία από τότε, ούτε καν το Πάσχα...
Έχοντας πει τα παραπάνω, που ήταν η μόνη επαφή με Κατηχητικό, πρέπει να πω πως τα παιδιά του Κατηχητικού Κοζάνης ζουν τελείως διαφορετικές εμπειρίες, και χαίρομαι που η μισαλλοδοξία είναι άγνωστη έννοια γι' αυτά.
Με συγκίνησαν με αυτό που έκαναν, αλλά κυρίως με αυτό που έγραψαν. Κι αν η ιδέα ανήκε σε κάποιον μεγάλο που τα καθοδήγησε, τότε ακόμα καλύτερα, και μπράβο του/της.
Αυτή η πράξη είναι Χριστιανισμός, και όχι οι πράξεις των μισάνθρωπων Μητροπολιτών.
ΣΙΩΠΗΡΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Τα παιδιά του κατηχητικού του Αγίου Νικολάου Κοζάνης αποφασίσαμε να βγούμε στο δρόμο και να διαμαρτυρηθούμε έντονα για το έγκλημα που συνεχίζεται καθημερινά στη δική μας θάλασσα, στο Αιγαίο πέλαγος.
Κάθε μέρα ακούμε ότι παιδιά πνίγονται στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν μαζί με τους γονείς τους από τις άσχημες συνθήκες της πατρίδας τους.
Δεν μας νοιάζει από πού έρχονται, ούτε τι εθνικότητας είναι, ούτε σε ποιο Θεό πιστεύουν. Δεν μας ενδιαφέρουν τα παιχνίδια των μεγάλων όσο δεν έχουν να κάνουν με τη δική μας ζωή. Και ο θάνατος μικρών παιδιών – όπως και ο κάθε θάνατος άλλωστε – στοιχειώνει και τη ζωή μας και το παιχνίδι μας και τα όνειρά μας. Ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ ορθώνεται μπροστά μας και απευθύνεται σε κάθε υπεύθυνο.
Διότι "φταίχτης για το κακό στον κόσμο δεν είναι μόνο εκείνος που το διαπράττει άμεσα, αλλά κι εκείνος που δεν αγανακτεί, που δεν αγωνίζεται, που σιωπά".
Δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο να διαδηλώσουμε την αντίδρασή μας, δεν ξέρουμε πώς να κραυγάσουμε την αγανάκτησή μας! Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό το έγκλημα! Βρείτε, έναν τρόπο να σταματήσει, εσείς οι μεγάλοι, που όλα τα ξέρετε πια
σχόλια