Ο Μάνος Χατζιδάκις με το Διονύση Σαββόπουλο στους «Πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας» στις 31 Αυγούστου και 1 Σεπτεμβρίου 1991
Από συνέντευξη που είχα πάρει απ' τον Σαββόπουλο πέρσι το καλοκαίρι:
Ξέρω ότι δεν γράφετε πια τραγούδια. Νιώθετε ότι σας εγκατέλειψε η έμπνευση;
Δεν με εγκατελειψε η έμπνευση. Απλώς δεν γράφω επειδή δεν νιώθω την ανάγκη. Θα ήταν σαν να σας κοροϊδεύω αν έγραφα μόνο και μόνο επειδή πρέπει - ποτέ μου δεν δούλεψα έτσι. Η έμπνευση έρχεται να με βοηθήσει όταν παίζω. Στήνω καταπληκτικά προγράμματα τα τελευταία 10 χρόνια. Τις προάλλες τραγούδησα 27 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι στο Αρχαιο Ωδειο της Πάτρας - θα το ξανακάνω και στην Αθηνα και στη Θεσσαλονίκη. Νιώθω την ανάγκη να τα τραγουδήσω τα τραγούδια του, ιδίως τώρα, μολονότι δεν διαθέτω τη φωνή που θα επέλεγε ο Μάνος. Ήταν όμως καταπληκτική νύχτα, το θέατρο σηκώθηκε όρθιο.
Ο Μάνος Χατζιδάκις λοιπόν. Να ένας πραγματικός αντιστασιακός.
Σημαντικότατος αντιστασιακός! Υπάρχει μια παράδοξη πράξη αντίστασης μέσα σ' αυτά τα αγαπημένα τραγούδια του Χατζιδάκι. Διότι αντίσταση δεν είναι οι μούντζες - η ίδια η ομορφιά είναι αντίσταση. Ο Ντοστογιέφσκι έλεγε: "Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο". Κι αν θέλετε τη γνώμη μου -και πολλών άλλων ευτυχώς- μια κορυφαία πράξη αντίστασης στη χούντα ήταν ο Μεγάλος Ερωτικός του Χατζιδάκι το 1972.
==========
Ενάμιση χρόνο μετά, πριν λίγες ώρες δηλαδή, βρήκα στο YouTube την εν λόγω συναυλία στην εκδοχή του Ηρωδειου.
Είναι ένα δίωρο απολαυστικό. Το άκουσα κάνοντας άλλα πράγματα στο ίντερνετ - όταν όμως μιλούσε για τον Χατζιδάκι, και θυμόταν απίθανες άγνωστες ιστορίες, έβαζα και έβλεπα και εικόνα.
Ο τρόπος που τα αφηγείται ο Σαββόπουλος (κι ο τρόπος που σαν δάσκαλος σε παίρνει απ' το χέρι και σου μαθαίνει τη μουσική του Μ.Χ. και τη σχέση της με το σήμερα) είναι το κάτι άλλο.
Καλή ακρόαση / θέαση.
σχόλια