Στο editorial της περασμένης εβδομάδας, ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος θυμήθηκε ένα ποίημά "που ταιριάζει στην άνοιξη όσο τριακόσια Spring Break μαζί", το Μεθύστε του Μποντλέρ.
Τα χιλιάδες like και share δείχνουν πως, ναι, ο κόσμος νοιάζεται για την ποίηση όταν αυτή μιλά κατευθείαν στην καρδιά του.
Ο αναγνώστης thespiralwithin σχολίασε:
"Καθώς η φαντασία είναι το βασίλειο της αλήθειας, δεν μπορώ να συλλάβω κάποιο τύπο ομορφιάς, στον οποίο δεν υπάρχει μελαγχολία και μέθη..." και πρόσθεσε ένα άλλο ποίημα του Μποντλέρ, απαντώντας με ποίηση στην ποίηση.
Ὁ θάνατος τῶν ἐραστῶν
Κρεβάτια θὰ ῾χουμε ἄνθινα γεμάτα αἰθέρια μύρα·
ντιβάνια ὁλοβελούδινα σὰ μνήματα βαθιά·
στὶς ἐταζέρες λούλουδα παράξενα τριγύρα,
ποὺ ἀνοίξανε μόνο γιὰ μᾶς σὲ μέρη μαγικά.
Καὶ ποιὰ τὴν ἄλλη νὰ ὑπερβεῖ στὴν ὕστατη φωτιά τους,
οἱ δυὸ καρδιές μας -σὰ τρανὲς λαμπάδες δυό- μαζί
θὰ διπλοκαθρεφτίσουνε τὸ διπλοφώτισμά τους
στὰ πνεύματά μας ποὺ ῾ναι δυὸ καθρέπτες ἀδερφοί.
Καὶ μία βραδιὰ ὁλογάλανη, ρόδινη, μυστικὴ
θὲ ν᾿ ἀνταλάξουμε ἄξαφνα τὴν ἴδια ἀναλαμπή,
σὰν ἕνα μακροθρήνημα ποὺ φέρνει ὁ χωρισμός·
κι ἀργότερα ἕνας Ἄγγελος θά ῾ρθει φῶς νὰ χύσει,
-τὶς πόρτες μισανοίγοντας πιστὸς καὶ χαρωπός-,
στοὺς δυὸ καθρέπτες τοὺς θαμπούς,
στὶς φλόγες ποὺ ῾χαν σβήσει.
Charles Baudelaire
Les Fleurs du mal (Τα Άνθη του Κακού, 1857)
σχόλια