Οι ήρωες των πρόσφατων βιβλίων της (Τα Αδέσποτα) κοιτούν έκπληκτοι την παρέλαση - και απορούν.
Δηκτικό αλλά και πανέμορφο.
[+ Κάτι που είχα γράψει παλιότερα]
Τετράποδοι ταξιδιώτες
Μέσα από τα μάτια των σκύλων. Η Σοφία Ζαραμπούκα εικονογραφεί αδέσποτα πόλης που φτιάχνουν τους δικούς τους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Πρώτη στάση, η Αθήνα. Από τον Άρη Δημοκίδη.
Η Σοφία Ζαραμπούκα, η γνωστή συγγραφέας και εικονογράφος, έγραψε το πρώτο της παιδικό βιβλίο στα χρόνια της χούντας και δεν σταμάτησε ποτέ. Θυμάμαι να διαβάζω πολλά βιβλία της στη δεκαετία του '80, ως παιδί - οι χαρακτηριστικές της ζωγραφιές, το χιούμορ της και η κοινωνική της συνείδηση καθόρισε πολλούς απ' τους σημερινούς τριαντάρηδες και σαραντάρηδες.
Όχι χωρίς κάποια έκπληξη, οι παλιοί αναγνώστες της θα μάθουν πως η Ζαραμπούκα μόλις έβγαλε νέο βιβλίο που είναι τόσο φρέσκο και τόσο μέσα στα πράγματα που μοιάζει να γράφτηκε από 20χρονη. Είναι αλήθεια: η γλώσσα των σκυλιών (τα αδέσποτα των πόλεων είναι οι ήρωες των καινούργιων της βιβλίων) είναι ελεύθερη, ζωντανή, χιουμοριστική και τα θέματα (μετανάστευση, κοινωνικοί αγώνες, ζωοφιλία) είναι τελείως σημερινά.
Οι νέοι ήρωές της γνωρίζουν τις πόλεις και την ιστορία τους και, παράλληλα, τη μαθαίνουν και στους μικρούς ή μεγάλους αναγνώστες. Στο πρώτο βιβλίο, με κεντρική ηρωίδα τη Μίνα, τα αδέσποτα βρίσκονται στην Αθήνα και οι βόλτες αποκαλύπτουν όμορφες και άσχημες πλευρές της πόλης. Χρησιμοποιώντας τη φόρμα των κόμικς, η Ζαραμπούκα δεν φοβάται να πει δύσκολες αλήθειες.
Τα αδέσποτά της νοιάζονται για την κοινωνία και τα προβλήματά της, θέλουν να καταλάβουν τα οικολογικά θέματα, τις συγκρούσεις των ανθρώπων και τα θέματα της πόλης. Και, καθώς ζουν τις δικές τους περιπέτειες στην Αθήνα, καυτηριάζουν τους ακαδημαϊκούς, τσατίζονται με την κατάσταση των πεζοδρομίων, ενοχλούνται από τη βρομιά της πόλης, συμπάσχουν με τους μετανάστες. Οι σκύλοι μιλούν ελεύθερα για την πολιτική, βλέπουν την μπλε πολυκατοικία των Εξαρχείων, περνούν από το Πολυτεχνείο, συζητούν για τη Βουλή, μπαίνουν στον Εθνικό Κήπο.
Το ταξίδι στην πόλη δεν έχει τουριστική μορφή. Η γνωριμία με τις σύγχρονες δυσκολίες (αλλά και με την ελπίδα των λύσεων), η αλληλεγγύη, οι καινούργιες φιλίες, το καυστικό χιούμορ και ο καθημερινός -και εύστοχος- τρόπος γραφής συνθέτουν μια αστική, καθημερινή περιπέτεια που θυμίζει τη ζωή στην Αθήνα: είναι μια περιπέτεια, και γλυκιά και πικρή. Σε ίσες δόσεις.
σχόλια