Τηλεμεταφορά, λογότυπα Μοντριάν + Μιρό, τα μπλε στρουμφ ξαναχτυπούν, κινητό τηλέφωνο σε ταινία του 1928, το Νο1 τη μέρα που ενηλικιωθήκαμε, κ.α
.jpg)
1) Ouch!
Ο Άρης Καραμπεάζης γράφει με τρόπο που μ’ αρέσει, είτε συμφωνώ μαζί του είτε διαφωνώ (συνήθως συμφωνώ). Πχ. πρόσφατα έγραψε:
Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, συνεχίζει απτόητος να θεωρεί ότι το βασικό πρόβλημα του είναι οι άλλοι. Και επανέρχεται φανερά ενοχλούμενος για τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι παλιότερες δηλώσεις και αφορισμοί του κατά πάντων. Λες και έπρεπε όλοι να σταθούμε προσοχή επειδή βγήκε και μίλησε ο Μαχαιρίτσας και να κάνουμε και το σταυρό μας που υπάρχει και μας λέει την αλήθεια του κάθε τόσο.
Ο Μαχαιρίτσας στις συνεντεύξεις του –όπως και στα τραγούδια του- δεν διεκδικεί δάφνες λόγιας ποιότητας ή έστω μίας ελάχιστα παιδευμένης σκέψης και έκφρασης. Παρουσιάζεται ως η φωνή του μέσου, καθημερινού καλλιτέχνη, ένας Λαζόπουλος που δεν του δόθηκε ως μέσο η τηλεόραση, και βολεύεται όπως- όπως με εφημερίδες και μουσικά περιοδικά για να μας ανοίξει τα μάτια.
Περιέργως πώς, μέσα σε όλη αυτή τη «ντομπροσύνη» τον Μαχαιρίτσα συνεχίζει να τον κατατρέχει η αγωνία περί του ότι ακόμη δεν έχει αναγνωριστεί καθολικά ως το πρότυπο του ροκ καλλιτέχνη. Και γκρινιάζει ασύστολα για αυτό. Μήπως να γράψει επιτέλους κάποιος μια ροκ εγκυκλοπαίδεια και στο γράμμα Μ , αντί για τον Morrisson να βάλει πρώτο- πρώτο τον Μαχαιρίτσα, μπας και ησυχάσει επιτέλους; Και μαζί του ησυχάσουμε κι εμείς (από δαύτον).
[η συνέχεια]
2) Σχεδόν τηλεμεταφορά
Το πιο τέλειο πράγμα που είδα τελευταία! (via α,μπα?)
Αχ και να ήταν αληθινό! Με ένα κλικ μέσω του Google street view μεταφέρεσαι σε ένα εντελώς τυχαίο μέρος της γης. Δε μπορώ να σταματήσω.
3) Lifo Tube
To ταξίδι ενός μπαλονιού
4) Χα!
Απ' ό,τι φαίνεται αναγνωρίστηκα στην πόλη μου, [εφημερίδα Μακεδονία] για το "πασίγνωστο για τους connaisseurs" ύφος μου... (θενκς!)
5) Λογότυπα
Πριν αρκετό καιρό είχα γράψει πως διάβαζα ένα βιβλίο για τα Λογότυπα και πως είχα μάθει ότι ο Μιρό και ο Μοντριάν είχαν σχεδιάσει επαγγελματικά τα λογότυπα της Ισπανίας και της 3Μ αντίστοιχα. Είχα ψάξει παντού αλλά δεν τα είχα βρει.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν και οι αναγνώστες. Η Αντιγόνη τα βρήκε και μου τα έστειλε με email (και την ευχαριστώ θερμά). Πάντα με ενδιέφεραν οι, συχνά υποτιμημένες, εμπορικές δουλειές σπουδαίων ζωγράφων, οπότε με χαρά παρουσιάζω το λογότυπο της Ισπανίας όπως το έφτιαξε ο Μιρό.
Και της 3Μ που βασίστηκε στα σχέδια του Μοντριάν...
Update: ο stereo στα σχόλια με πληροφόρησε πως το λογότυπο των γλυφιτζουριών Chupa Chups το έφτιαξε ο Dali.
Έχει δίκιο. Το λογότυπο του Νταλί παραμένει το ίδιο, απ' το 1969.
6) Ο Πλανήτης των Ζώων!
Είχε όνομα αυτό που παίζαμε μικροί με τις παλάμες;
Και πώς στο καλό το παίζουν κι αυτές οι γάτες;
7) Παλιά παιδικά παιχνίδια
Η Παταπούφα της El Greco απ’ τα ‘80s.
Την έβλεπαν τότε τα παιδάκια τόσο τρομακτική όσο τη βλέπω σήμερα;
8) Τα μπλε στρουμφ ξαναχτυπούν
Δεν είναι μόνο στη σελίδα του Νικήτα Κακλαμάνη! Eίναι παντού.
9) Twilight Zone
Ένας κομπάρσος… μιλούσε σε κινητό σε ταινία του 1928; [Και άλλες θεωρίες συνομωσίας.]
10) Το Νο1 τη μέρα που έκλεισες τα 18.
Όταν ενηλικιώθηκα λοιπόν, στις 3 Μαΐου 1996, νούμερο ένα στις ΗΠΑ ήταν το Always Be My Baby της Mariah Carey ενώ στην Αγγλία το Fast Love του George Michael.
Ψάξτε κι εσείς.
11) Νέο Βίντεοκλίπ
Το νέο των HURTS. [Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί έβγαλαν αυτό σε single κι όχι το αγαπημένο μου Silver Lining.]
.
----------------------------------------------------------
αύριο πάλι
.
.
σχόλια