Στη Θεσσαλονίκη, όπως διάβασα και στο ομώνυμο μπλογκ, ξεκινά σήμερα ένα πολύ πρωτότυπο πικ-νικ.
Είχα κάποιες ερωτήσεις, και ο Κωνσταντίνος Κουλουζάκης ανέλαβε να μου τις απαντήσει:
Πώς σας ήρθε αυτή η τέλεια ιδέα;
Τα τελευταία δύο χρόνια ζω, σπούδασα και πλέον εργάζομαι στη Βαρκελώνη. Αρχική αιτία της επιλογής μου να κάνω το μάστερ εκεί, ήταν ότι η Βαρκελώνη είναι μια πόλη που άλλαξε, και άλλαξε μέσα και από τον πολιτισμό και την κουλτούρα. Κάπως έτσι κλέψαμε την ιδέα ενός αστικού πικ νικ, όπως αυτό της Sala Monjuic και ξεκινώντας με ένα business plan όπως λέγαμε και στη σχολή το στείλαμε στην αντιδημαχία πολιτισμού. Και να μαστε να φτιάχνουμε ένα καινούργιο με τα δικά του χαρακτηριστικά.
Τι να περιμένουμε σ' αυτό το πικ νικ;
Να περιμένετε φρέσκα ακούσματα σε έναν πανέμορφο χώρο και ταινίες που θα σας ταξιδέψουν και θα λειτουργήσουν ως background στο αστικό ΠΙΚ ΝΙΚ
Ποιο, πιστεύεις, θα είναι το highlight των εκδηλώσεων (ας πούμε εγώ ανυπομονώ για την προβολή του Μανχάταν του Γούντι Άλλεν!)
Κατά τη γνώμη μου το Highlight του φεστιβάλ θα είναι η εικόνα του κόσμου στο κέντρο της Ρωμαϊκής Αγοράς, μια εικόνα που έχουμε ξεχάσει ή για να μιλήσω προσωπικά δεν έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στην πόλη. Ως ομάδα δεν πιστεύομε ότι φέρνουμε την τεράστια αλλαγή, απλά δίνουμε μια αφορμή στους πολίτες να επαναδιαπραγματευθούν τη σχέση τους με ένα μνημείο στο κέντρο της πόλης και γιατί όχι τον τρόπο ψυχαγωγίας μέσα σε αυτή.
Πώς επιλέξατε τις δραστηριότητες;
Η επιλογή έγινε σε πρώτο χρόνο συλλογικά. Φίλοι, επαγγελματίες του χώρου και διάφορες ομάδες συμμετείχαν ηθελημένα ή άθελά τους στην επιλογή. Το μικρό μέγεθος του φεστιβάλ από τη μια και τα υψηλά κόστη από την άλλη δε μας επέτρεψαν ή καλύτερα μας απελευθέρωσαν από το να επιλέξουμε με αυστηρά καλλιτεχνικά κριτήρια. Και να που έχουμε ένα πρόγραμμα πλουραλιστικό, έντιμο, με ποιότητα που μπορεί να αγγίξει το ευρύ κοινό της πόλης.
Τι σηματοδοτεί η χρήση της (υπέροχης) Αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς;
Ελπίζουμε την αρχή από τη μεριά μας μιας, γιατί όχι, μόνιμης συνεργασίας και προφανώς ένα λιθαράκι ακόμα στο άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων στο κοινό και σε άλλες ομάδες για ακόμα περισσότερες εκδηλώσεις και αν γίνεται με όσο λιγότερη δυνατή γραφειοκρατεία. Από τα πρώτα πράγματα που διδαχθήκαμε στο μάστερ *( art and cultural management) ήταν η χρησιμοποίηση των υπαρχόντων εγκαταστάσεων με υποδομή να δέχονται κόσμο ώστε να υπάρχει μια κάποια μείωση του κόστους. Αναφέροντας στην ερώτηση πόσο υπέροχος είναι ο χώρος, πέρασα χθες το βράδυ και ένιωσα συγκίνηση που την επομένη στις επτά το πρωί θα στείναμε το stage. Πραγματικά αυτό που ζήσαμε και δεν φαίνεται καθόλου στην εικόνα που βγαίνει προς τα έξω. Το πόσο δυσκίνητη είναι η δομή του συστήματος στο να κάνεις κάτι ακόμα και αν έχεις τις προθέσεις δεν το φαντάζεσαι. Για να μην είμαστε αρνητικοί τελικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε το κοινό της πόλης. Ένα από το τα θέματα που προκύπτουν είναι και ο τρόπος χρήσης των χώρων. Το πρόβλημα σχετικά με τα όρια του σεβασμού ή της βεβήλωσης των αρχαιολογικής σημασίας χώρων για την ελληνική κοινωνία είναι διαχρονικό. Τα παιχνίδια της μνήμης ακόμα και της καταγεγραμμένης επιστημονικά είναι περίεργα. Για το εξηγήσω , θεωρώ δεδομένο ότι δε θα αρέσει σε όλους το ότι θα γίνει ένα πικ νικ σε έναν αρχαιολογικό χώρο, παρότι ξεχνάμε στην προκειμένη περίπτωση την προηγούμενη χρήση του χώρου σαν αγορά. Το θέμα όμως τελικά είναι ότι μόνο αν ανοίξουμε και ζήσουμε τους τους αρχαιολογικούς χώρους θα μάθουμε να τους σεβόμαστε, να τους αγαπάμε και τελικά να τους καταστήσουμε κομμάτι της μνήμης μας.
Ήρθε η ώρα να μάθουμε να μοιραζόμαστε πράγματα;
Σίγουρα έχει γίνει η αρχή, όχι μόνο με τη δικιά μας δράση αλλά και με άλλες. Αυτό που προτείνει από τη φύση του το φεστιβάλ, είναι η συνύπαρξη και το μοίρασμα μιας ενδιαφέρουσας βραδιάς κάτω από τα αστέρια σε ένα νεανικό φεστιβάλ. Οι νέοι της πόλης έχουν ανάγκη από δημόσιο χώρο που τον χρησιμοποιούμε διαφορετικά και οι μεγαλύτεροι μπορούν να θυμηθούν κάποια ωραία ξέγνοιαστα καλοκαίρια. Εμείς βάλαμε πολύ από το χρόνο μας και την ψυχή μας σε αυτό το σκοπό. Δεν μπορεί ταξιδεύοντας στο εξωτερικό, να ζηλεύουμε τις ζωές των άλλων στα πάρκα και στους δρόμους και εμείς επιστρέφοντας στον τόπο μας να κλεινόμαστε στα σπίτια μας. Για να μη θεωρήσουν οι αναγνώστες ότι νομίζουμε ότι βρήκαμε τη λύση στα προβλήματα... εμείς απλά βρήκαμε και δύο τρία υλικά για μερικές όμορφες νύχτες. Εσείς δεν έχετε απλά παρά να έρθετε με το καλαθάκι σας και και το φαγητό και να απολαύσετε το φεστιβάλ στην ρωμαϊκή αγορά.
ΣΙ ΓΙΟΥ ΔΕΡ
Για περισσότερες πληροφορίες: www.urbanpicnic.gr και https://www.facebook.com/PicNicUrbanFestival *Τιμή εισιτηρίου: 3 Ευρώ / ημέρα
Το διάβασα πριν λίγες ημέρες και το βρήκα καταπληκτική ιδέα! Πράγματι, όποτε βρίσκομαι στο εξωτερικό, ζηλεύω τον τρόπο με τον οποίο χαίρονται τα πάρκα τους. Οπότε... see you there!
σχόλια