Όλοι οι αναγνώστες των Μικροπραγμάτων έχουν βήμα όχι μόνο για τα μικρά, αλλά και τα μεγάλα πράγματα που τους απασχολούν. Δεν σημαίνει ότι απαραίτητα συμφωνούμε, όμως έτσι ανοίγει μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.
Αναγνώστης (τα στοιχεία του είναι στη διάθεσή μας) μου έστειλε την ακόλουθη επιστολή:
Σας αποστέλλω αυτή την επιστολή ως ένδειξη διαμαρτυρίας για να καταστήσω γνωστό ένα κοινωνικό θέμα το οποίο πιστεύω δεν είναι εξωπραγματικό από τα δεδομένα της σημερινής κοινωνίας.
Παραθέτω τις παρακάτω σκέψεις μου θέλοντας να πιστεύω πως θα υπάρχει κάποιος που θα ενδιαφερθεί και ίσως δημοσιεύσει και το θέμα, αποστέλλω αυτή τη επιστολή συγκεκριμένα σε εσάς γιατί δεν γνωρίζω ούτε μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο μέσο ή και φορέα που θα ενδιαφερθεί για το θέμα. Έχοντας γνώση πως το παρακάτω πρόβλημα μπορεί να το αντιμετωπίζουν και άλλες οικογένειες και κάποιες από αυτές να βρίσκονται σε στενότερο σημείο από τη δική μου θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως δεν αποσκοπεί στη λύπηση.
Πριν από λίγες ώρες πληροφορήθηκα από τη μητέρα μου πως την ερχόμενη Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017 η Δ.Ε.Η θα σταματήσει τη παροχή ρεύματος στη κατοικία μας λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών σε αυτή ύψους 1700 ευρώ περίπου, με αφορμή αυτό το γεγονός θέλω να εκφράσω τη λύπη και την αγανάκτηση μου για τη πλήρη ανυπαρξία του κράτους πρόνοιας σε αυτή τη χώρα.Προέρχομαι από μα μεσοαστική πυρηνική οικογένεια που κατοικεί σε προάστιο της Αθήνας με τα δύο μέλη της να βρίσκονται στη τριτοβάθμια εκπαίδευση ( ένας συγκεκριμένα εκτός έδρας) μια μητέρα άνεργη και τον πατέρα δημόσιο υπάλληλο.
Σίγουρα υπάρχουν οικογένειες με μηδενικό εισόδημα με το ίδιο πρόβλημα αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για να διακοπεί ένα τόσο ζωτικό αγαθό από ένα σπίτι. Θεωρώ βία το γεγονός πως μια δημόσια επιχείρηση ως επί το πλείστον ''εκβιάζει'' με τέτοιο τρόπο τη δική μου και οποιαδήποτε οικογένεια που αδυνατεί -η καθεμία για τον δικό της λόγο- να εξοφλήσει λογαριασμούς που επιβαρύνονται όχι μόνο μέσα από τη κατανάλωση του προϊόντος της εταιρείας αλλά και από σειρά φόρων που δεν έχουν καμία σχέση με το προϊόν. Σε χρόνια σαν και αυτά όπου η οικονομία της χώρας μόνο φθίνουσα πορεία έχει το κράτος θα έπρεπε να εξασφαλίσει τα βασικά αγαθά σε κάθε οικογένεια δωρεάν όχι να την επιβαρύνει με παραπάνω έξοδα από αυτά που διαθέτει ήδη. Ένας άνθρωπος που προσπαθεί να εξασφαλίσει ό,τι μπορεί καλύτερο για τη οικογένεια του και το μέλλον των παιδιών του ανταμείβεται και αυτό το τρόπο, αφού προηγουμένως έχει απορριφθεί από πολλούς διακανονισμούς που είχε κάνει με την αρμόδια αρχή λόγω μη καταβολής του αντιτίμου του μήνα.
Στιγματίζονται τα μέλη της οικογένειας και δυσχεραίνεται, αν όχι να καθίσταται αδύνατη, η επιβίωση τους μόνον επειδή οι προτεραιότητες της είναι τα μέλη της και όχι η πληρωμή χαρατσιών που η εκάστοτε κυβέρνηση επιβαρύνει τους φορολογούμενους. Είναι θέμα παιδείας περιστατικά σαν και αυτά να μη συμβαίνουν σε κράτη που θέλουν να ονομάζονται ''Δημοκρατίες'' και οι μισοί και πλέον κάτοικοι της υπερήφανα και τελείως αναίτια λένε πως οι ''πρόγονοι'' τους γέννησαν την Δημοκρατία. Η παιδεία είναι ένα αγαθό που λείπει ιδιαιτέρως σε πολλούς τομείς, καθώς και σε ευρεία γκάμα πολιτών από διάφορες κοινωνικές ομάδες σε αυτό το τόπο και θα έπρεπε να απασχολεί όλους και όλες.
Εν κατακλείδι, το παραπάνω ζήτημα δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο της δικής μου οικογένειας ή όποιας βρίσκεται σε παρόμοια η χειρότερη κατάσταση από τη δική μου, αποτελεί πρόβλημα ολόκληρης της κοινωνίας και των φορέων της, αποτελεί πρόβλημα παιδείας και τέλος αποτελεί πρόβλημα που καθένα ξεχωριστά από εμάς που σχολιάζει, δικάζει ή πιστεύει πως τα προβλήματα της κοινωνίας δεν το αγγίζουν αδιαφορώντας για το σύνολο.Επαναλαμβάνω και γνωρίζω πως υπάρχουν και μεγαλύτερα προβλήματα από αυτό στο οποίο αναφέρθηκα αλλά από κάπου πιστεύω πρέπει να γίνεται η αρχή.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας,
ένας θυμωμένος-απογοητευμένος φοιτητής
