Πριν λίγες ημέρες, στο Μετρό...
«Η ΤΑΜΠΕΛΑ ΜΟΥ», λέγεται το βίντεο που ανέβασε στο YouTube ο Αριστείδης Σταύρου (είχε φτιάξει κι ένα παρόμοιο στο δωμάτιό του πριν μερικούς μήνες).
Στο στόμα του έχει ένα μαχαίρι, έχει όμως γραμμένο και κάτι, που μόνο στο τέλος αποκαλύπτει.
Η δημόσια περφόρμανς του έγινε στο πλαίσιο του MetroStages, η περιγραφή του οποίου είναι: «Τραγουδάς; Παίζεις μουσική; Θέατρο; Ζωγραφίζεις; Φωτογραφίζεις; Χορεύεις; Το Μετρό είναι εδώ για σένα: άδραξε την ευκαιρία, παρουσίασε τη δουλειά σου σε σταθμούς του και χιλιάδες Αθηναίοι & επισκέπτες της πόλης θα σε γνωρίσουν!»
Του ζήτησα να μου πει δυο λόγια για την ιδέα και την έμπνευση πίσω απ' το βίντεό του:
«Παρότι στα ρούχα κόβουμε τις ταμπέλες έχουμε μάθει στους ανθρώπους να βάζουμε ταμπέλες. Εγώ το βρίσκω πολύ ειρωνικό.
Τα ερωτήματα που μου γεννήθηκαν ήταν πολύ απλά: Γιατι να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους; Και αν το κάνουμε μέχρι τώρα, γιατί να μην αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε;
Οι ταμπέλες που χρησιμοποίησα είναι πολύ λίγες συγκριτικά με αυτές που υπάρχουν στον "Ανθρωπιστικό" κόσμο που ζούμε. Η διαφορετικότητα πάντα θα είναι ενοχλητική. Εγώ δεν μπορώ να το διανοηθώ αυτό.
Πάντα θα υπάρχουν ταμπέλες - μα υπάρχει τρόπος να τις κόψουμε. Γι' αυτό έφτιαξα αυτό το βίντεο.»
