Η Λήδα Ματσάγγου αυτήν την εποχή πρωταγωνιστεί με τον Θύμιο Κούκιο στην παράσταση «Ένα» της Ειρήνης Λουκάτου που παρουσιάζεται στο Θέατρο Ροές από 4 Νοεμβρίου. Μια ελεγεία για τον έρωτα, τη θυσία και την απώλεια που σκηνοθετεί ο Σπύρος Μιχαλόπουλος.
Θέλοντας να την ψυχολογήσω, τη ρώτησα για τα αγαπημένα της πολιτιστικά αγαθά.
Αγαπημένο βιβλίο
«Ιερουσαλήμ», του Goncalo Tavares.
Έχει μυθιστορηματική δομή, σχεδόν αστυνομικό σασπένς, παίζει με το χρόνο, την τρέλα, τον τρόμο και τη βία. Ανακαλύπτεις πως ένας άνθρωπος μπορεί να είναι εν δυνάμει θύτης ή θύμα.
Αγαπημένος ηθοποιός
Η Kate Blanchett.
Γιατί είναι σε κάθε ρόλο της τόσο διαφορετική και ουσιαστική. Καταφέρνει και βγάζει με ακρίβεια τις λεπτές ισορροπίες ενός χαρακτήρα. Αποκορύφωμα η πρόσφατη ερμηνεία της στο Blue Jasmine του Woody Allen για την οποία ελπίζω να πάρει και το βραβείο Oscar.
Αγαπημένη ταινία
Ένας Χωρισμός
Πολλές, όπως για παράδειγμα το Blue Jasmine που ανέφερα προηγουμένως. Ωραία δομή, με αλήθεια, περιεκτικότητα, χωρίς φλυαρία. Θα προτιμήσω όμως μία ιρανική που είδα πρόσφατα και με ενθουσίασε: «Ένας Χωρισμός» του Ασγκάρ Φαραντί. Γιατί αντιπροσωπεύει καθαρά μία στάση κινηματογράφου που πυρήνας της είναι η ουσία και η αλήθεια, με λιτή μορφή, χωρίς το κενό και πολλές φορές επιτηδευμένο παραμύθιασμα του αμερικανικού κινηματογράφου.
Αγαπημένος δίσκος
La revancha del tango των Gotan Project
Γιατί μου αρέσει το αργεντίνικο τάνγκο και γιατί με συνόδευσε σε ένα καινούργιο κομμάτι της ζωής μου τότε. Στη γραφή του πρώτου από τα δύο μου σενάρια. Οι Gotan Project με ενέπνευσαν και με ταξίδεψαν… έως το χάραμα!
Αγαπημένη συναυλία
Η συναυλία των James στο Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου το 2010.
Ήταν η πρώτη φορά που είδα live τους James που είναι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Ενθουσιάστηκα με την σκηνική παρουσία του Tim Booth, η οποία ήταν εκπληκτική, καθώς και με το κοινό το οποίο παραληρούσε σχεδόν σε κάθε του τραγούδι. Μου έχει μείνει αξέχαστη.
Αγαπημένη παράσταση
Το «Sleuth», με τους Γ. Κιμούλη και Κ. Μαρκουλάκη
Νομίζω ότι ήταν πάρα πολύ καλοί και οι δύο! Κωμικοί, σαρκαστικοί, έξυπνοί.. χαιρόμουν να τους βλέπω. Και η παράσταση, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και καλοκουρδισμένη.
Αγαπημένο έργο τέχνης
Ο Παρθενώνας.
Είναι μια σύνθεση επιμέρους μορφών τέχνης που συγκροτούν ένα ‘μοναδικό’ μνημείο στο οποίο αποτυπώνεται ένας πολιτισμός που επηρέασε και ακόμη επηρεάζει τον παγκόσμιο πολιτισμό. Μ’ αρέσει γιατί εκφράζει τη δυναμική της ανθρώπινης δημιουργικότητας και φαντασίας. Η μετατροπή του άγονου βράχου σε παγκόσμιο μνημείο τέχνης και πολιτισμού συμβολίζει με τον εναργέστερο τρόπο αυτό που καλείται να κάνει κάθε τέχνη, δηλαδή να μορφοποιεί και να μετατρέπει, το ακαλλιέργητο, το ακατέργαστο.
========================
*Το «Ένα» της Ειρήνης Λουκάτου παρουσιάζεται στο Θέατρο Ροές από 4 Νοεμβρίου.
Η Ταυτότητα της Παράστασης
Σκηνοθεσία: Σπύρος Μιχαλόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Γεωργίου
Φωτισμοί: Γιώργος Φρέντζος
Παίζουν οι ηθοποιοί: Λήδα Ματσάγγου, Θύμιος Κούκιος
σχόλια