Ο Νίκος Καρανίκας μίλησε για την αγαπημένη του παρουσιάστρια σε δημοσιογράφο του περιοδικού Down Town και τα λόγια του μπήκαν σε αφιέρωμα στην Ελένη Μενεγάκη, όπου επικοινωνιολόγουι, επιχειρηματίες και συγγραφείς κλήθηκαν να αναλύσουν την πολυετή επιτυχία της.
Μετά τη δημοσίευση,εξοργίστηκε και με ανακοίνωσή του απειλεί με αγωγές και μηνύσεις: «Το περιοδικό θεώρησε επαγγελματικό να δημοσιεύσει ως "συνέντευξη" μια συζήτηση για την οποία είχα εξαρχής και με απόλυτη σαφήνεια ξεκαθαρίσει ότι είναι ιδιωτική. Επειδή αυτό είναι εκτός από αντιδεοντολογικό είναι και παράνομο, έχω ήδη ενημερώσει το περιοδικό αλλά και την συντάκτρια ότι σκοπεύω να κινηθώ δικαστικά". "Αρκετά με τον κανιβαλισμό", καταλήγει η δήλωση του Νίκου Καρανίκα.
«Λυπούμαστε πολύ που η αγάπη του κυρίου Καρανίκα για την Ελένη Μενεγάκη του δημιούργησε πρόβλημα και πίεση - όπως χαρακτηριστικά μας είπε- "από τη συλλογικότητα του και την κυβέρνηση στην οποία ανήκει"»
Το περιοδικό απάντησε άμεσα:
Θα θέλαμε να ενημερώσουμε τον ειδικό σύμβουλο του πρωθυπουργού, κύριο Νίκο Καρανίκα, ότι όταν ένας δημοσιογράφος τηλεφωνεί σ ένα δημόσιο πρόσωπο αναφέροντας από την πρώτη στιγμή την δημοσιογραφική του ιδιότητα, το όνομα του και τον λόγο του τηλεφωνήματος και στη συνέχεια του θέτει ερωτήσεις, τότε οι απαντήσεις του δημοσίου προσώπου είναι σαφέστατα δημοσιογραφικά αξιοποιήσιμες, εκτός κι αν διευκρινίσει από την αρχή ότι πρόκειται για μια συζήτηση off the record.
Ο κύριος Καρανίκας γνώριζε πολύ καλά ότι οι απόψεις του για την Ελένη Μενεγάκη θα δημοσιευτούν στο περιοδικό Down Τown στο πλαίσιο ενός αφιερώματος για την παρουσιάστρια, μαζί με τις απόψεις επικοινωνιολόγων, συγγραφέων και δημοσιογράφων. Μάλιστα μας ζήτησε να μην αναφέρουμε όλα όσα είπε, πράγμα που θα ήταν έτσι κι αλλιώς αδύνατο, αφού η συνέντευξη με την δημοσιογράφο διήρκησε περισσότερα από 40 λεπτά.
Λυπούμαστε πολύ που η αγάπη του κυρίου Καρανίκα για την Ελένη Μενεγάκη του δημιούργησε πρόβλημα και πίεση - όπως χαρακτηριστικά μας είπε- "από τη συλλογικότητα του και την κυβέρνηση στην οποία ανήκει", αλλά έτσι είναι η αγάπη, θέλει θυσίες.
Θα χαρούμε πολύ να τον συναντήσουμε σε μια δικαστική αίθουσα. Εκεί θα μπορέσουμε να συζητήσουμε ίσως και τις απόψεις του για άλλες παρουσιάστριες, όπως η κυρία Στεφανίδου, η κυρία Τσαπανίδου και η κυρία Κοσιώνη, τις οποίες δεν δημοσιεύσαμε στη συγκεκριμένη συνέντευξη.
Στον επίλογο της ανακοίνωσης του με τη φράση "φτάνει πια ο κανιβαλισμός" απαντάμε "φτάνει πια η σαχλαμάρα".
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο για τον Καρανίκα: να λέει ο ίδιος αλήθεια ή το Downtown;
Εκ πρώτης όψεως το να έχει πει ψέματα μοιάζει χειρότερο, αλλά στην εποχή που ζούμε δεν είναι και κάτι απρόσμενο ή τόσο κατακριτέο το να πιαστείς ψευδόμενος. Οι πολιτικοί το κάνουν όλη την ώρα, και παραμένουν στην εξουσία χωρίς να ανοίγει ρουθούνι. Σαφώς θα είναι ξεφτίλα γι' αυτόν αν κάνει όντως μήνυση και αγωγή και στο δικαστήριο παρουσιάσει το Downtown μια κασέτα στην οποία θα τον ακούσουμε να δίνει κανονική συνέντευξη. Όμως δεν θα πληγεί το ίματζ του ούτε θα τρωθεί το κύρος του: ο πήχης είναι ήδη τόσο χαμηλά που κανείς δεν έπεφτε απ' τα σύννεφα (εκτός ίσως απ' τη συλλογικότητά του, κι αυτό όμως δεν είναι σίγουρο).
Μπορεί το να λέει αλήθεια ο κ. Καρανίκας να μη μοιάζει η πιθανότερη εκδοχή, όμως δεν μπορούμε να την αποκλείσουμε. Δημοσιογράφοι ανάλαφρων αλλά και σοβαρών μέσων μπορεί να μεταχειριστούν αθέμιτα μέσα για να βγάλουν είδηση, μπορεί να παγιδεύσουν καλεσμένους ή ακόμα και να φορέσουν περούκες και γυαλιά για να περάσουν απαρατήρητοι. (Έχω κωμικοτραγική εμπειρία απ' όταν βρέθηκα να μιλώ ως συνεντευξιαζόμενος στην συνωμοσιολογική εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλα «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», παρότι άλλα είχαμε συμφωνήσει με τη δημοσιογράφο που μου πήρε τη συνέντευξη, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.)
Πάντως ο κ. Καρανίκας με την ανακοίνωσή του παραδέχεται ότι είπε όσα δημοσίευσε το περιοδικό, δηλαδή πράγματα όπως: «Όπως βλέπετε, εκτός από το να παρακολουθώ Μενεγάκη, διαβάζω κινέζικη φιλοσοφία και στρατηγική. Η Μενεγάκη, λοιπόν, είναι ένας στρατηγός της τηλεόρασης. Υπάρχει ο πόλεμος των αριθμών και τον κερδίζει. Και καθώς είναι ενταγμένη σε αυτόν τον πόλεμο, αναπτύσσει μια ευφυΐα. Είναι η ευφυΐα του στρατηγού.» Σε κάθε περίπτωση οι σκέψεις του μεταφέρθηκαν με ακρίβεια, όπως και το γεγονός ότι δεν αισθάνεται κάποια δυσφορία ούτε με την υψηλή αμοιβή της παρουσιάστριας. Όπως λέει "παίρνει τόσα λεφτά γιατί δεν προκαλεί" και προσθέτει: "Δηλαδή εγώ παίρνω 1.200 ευρώ. Μου φταίει η κυρία Μενεγάκη γι' αυτό;". (Εντωμεταξύ η πλάκα -ή το δράμα- είναι ότι θεωρεί τα 1.200 ευρώ που παίρνει ΛΙΓΑ.)
Ας δεχτούμε όμως ότι ο Ν. Καρανίκας λέει αλήθεια πως διευκρίνισε ρητά απ' την αρχή ότι δεν θέλει να δημοσιευτεί ούτε μία λέξη απ' αυτά που επρόκειτο να πει.
Μας λέει δηλαδή ο (αμοιβόμενος απ' τους φορολογούμενους) Σύμβουλος του Πρωθυπουργού, ότι κάθισε και μίλησε ΕΠΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ σε μία δημοσιογράφο χωρίς κανένα λόγο, μόνο και μόνο για να κάνει μια μεγάλη, φιλική κουβέντα περί της καριέρας της Ελένης Μενεγάκη! Ξόδεψε δηλαδή την ώρα του, αντί να εργάζεται ή να συμβουλεύει την κυβέρνηση με τις, δίχως άλλο, εξαιρετικές συμβουλές του, για να αναλύσει ενδελεχώς τα θέματα των τηλεπαρουσιαστριών της ελληνικής τηλεόρασης σε μία άγνωστή του που του δήλωσε δημοσιογράφος;
Ο κ. Καρανίκας δεν αρνείται ότι μίλησε για ώρα περί ανέμων και υδάτων με το Downtown, άρα δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε ότι -αν ο ίδιος λέει αλήθεια- η μακρά συνομιλία του έγινε οικειοθελώς, χωρίς κανέναν τελικό σκοπό (πχ τη δημοσίευση, ή την προβολή του ίδιου ή του έργου του), μόνο και μόνο επειδή είχε όρεξη να μιλήσει με τις ώρες στο τηλέφωνο με μία, όσο τον αφορά, τυχαία γυναίκα για τις στρατηγικές αρετές της Μενεγάκη.
Όταν δημοσιεύτηκε χτες η συνέντευξή του και έφαγε όλη την καζούρα στο Facebook και το Twitter, παρότι ήταν πολύ εύκολο να τον κοροϊδέψεις, δεν έγραψα τίποτα. Μου φάνηκε αστείο το ότι ξόδεψε ώρα για να συμμετέχει σε αφιέρωμα lifestyle περιοδικού στην Ελένη Μενεγάκη, αλλά, ΟΚ, η αφοσίωση του σ' αυτήν είναι σχεδόν συγκινητική.
Μαθαίνοντας όμως ότι υποστηρίζει -κι όποιος θέλει τον πιστεύει- πως οι περισπούδαστες αναλύσεις του δεν έγιναν καν στο πλαίσιο μιας συνέντευξης αλλά απλά χασομερώντας, για το κέφι του, άρχισα, τελικά, να ελπίζω πως λέει ψέματα...
