ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για πρώτη φορά στην ζωή μου νιώθω ένα μεγάλο κόμπο στο στομάχι όταν τον βλέπω , ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και μια απέραντη γαλήνη όταν ακούω την φωνή του... Ποτέ μου δεν έχω νιώσει κάτι παρόμοιο πότε δεν ένιωθα τόσο έντονα... Η αλήθεια είναι πως κάτι με σταματάει στο να του μιλησω. Βγαίνουμε ποιο συχνά από πριν μιλάμε περισσότερο και σκέφτομαι άραγε έστω και λίγο υπάρχει ενδιαφέρον από την μεριά του .. Είναι μόνος του αρκετά χρόνια όπως εγώ όμως όταν είμαι δίπλα του νιώθω μια έλξη παραπατάω και πέφτω πάνω του και αυτος το ίδιο πολλές φορές μου πιάνει τα Μαλία μου και τον ώμο μου αλλά τίποτα παραπάνω. Σε μια συζήτηση που κάναμε χθες βράδυ του είπα πιστεύεις αν πάω και πω σε κάποιον που μου αρέσει και τόσο καιρό δεν μιλούσα διότι φοβάμαι την απόρριψη πως θα αντιδράσει? είπε δεν πιστεύω κάποιος να σε απόρριψη αν του μιλήσεις για τα συναισθήματα σου . όταν το άκουσα χάρηκα αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι άλλο η έτσι πιστεύω εγώ... Έπειτα μου είπε πως ο ίδιος βαρέθηκε στο να φλερτάρει γιατί δεν γίνεται τίποτα και είναι και 30 χρονών και πλέον δεν έχει την ίδια όρεξη να κυνηγησει μια γυναικα που του αρεσει ..Όταν με γυρίσε σπίτι μου μου είπε πως θέλει να βγαίνουμε περισσότερο και ποιο συχνά εννοείται πως πέταξα από τι χαρά μου. Ξέρω βιάζομαι πολύ ίσως να το αφήσω όλο να εξελιχθεί στην πορεία όμως ήθελα και να το ρισκάρο να μιλήσω για το τι νιώθω για εκείνων απλά όπως είπα φοβάμαι μην με απόρριψη και δεν θέλω και να χαλάσει η φιλία μας. Α 22