ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για μερικούς αστείες, γι αυτούς που τις βιώνουν τραγωδίες. Γιατί όμως όταν τύχει και αρχίσεις να τις ξεπερνάς, μόνος ή με βοήθεια, η "ζημιά" έχει γίνει και έχεις χάσει χρόνο από τη ζωή σου κι έχεις ταλαιπωρηθει; Στην περίπτωση ειδικά που γίνεται ένα κλικ στο μυαλό, από συνειδητοποίηση και δική σου δέσμευση και σιγά σιγά τα καταφέρνεις ίσως και χωρίς βοήθεια φτάνεις στο σημείο να γελάς με ότι σε τρόμαζε και θυμώνεις με τον εαυτό σου. Σαν να λες "γιατι με τρόμαζε αυτό; τι νόημα είχε;" βλέπεις ότι οι άλλοι που τα βγαζαν πέρα ήταν οι φυσιολογικοι και εσύ ο περίεργος. Αυτό ισχύε και πριν αλλά άμα τις ξεπεράσεις αρχίζεις και βλέπεις τον εαυτό σου όπως σε έβλεπαν εκείνοι και μέσα απ αυτούς εσύ τον εαυτό σου και σκέφτεσαι" τελικά ήμουν freak τόσο καιρό. Οι δικαιολογίες ήταν όλες αβάσιμες". Σαν να μεταβάλλεται η ταυτότητα σου.