ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 1.5 χρόνο ένα φιλικό ζευγάρι χώρισε. Το αγόρι το ήξερα από μια κοινή δραστηριότητα. Ποτέ δεν μου είχε δώσει κανένα δικαίωμα, ήταν υποστηρικτικός και τυπικός μαζί μου αλλά δεν ήμασταν και πολύ κοντά. Την κοπέλα την γνώρισα τυχαία στη σχολή και κολλήσαμε αμέσως. Γνωριστήκανε σε μια κοινή έξοδο και φαινόντουσαν πολύ ευτυχισμένοι. Χώρισαν ξαφνικά και πολύ άσχημα. Εγώ σπούδαζα εξωτερικό και δεν το ήξερα. Όταν γύρισα η φίλη μου με έπιασε και μου είπε ότι είναι ένα τέρας, ένα φίδι. Την πίστεψα τυφλά και τον απέφευγα ενώ οι υπόλοιποι συνέχισαν κανονικά να κάνουν παρέα μαζί του. Ξαφνικά με έπιασε και αυτός και μου είπε μονάχα ότι επειδή αισθάνεται ότι τον αποφεύγω να του πω τι με απασχολεί να το λύσουμε. Του είπα τους λόγους που τον αποφεύγω, δεν δικαιολογήθηκε,δεν κακολογησε, μου είπε απλά να προσέχω και αν ποτέ θέλω να μάθω την δική του πλευρά να τον προσεγγίσω. Κάτι που δεν έκανα ποτέ. Τέλος πάντων έγιναν λίγο πιο ανθρώπινα τα πράγματα εκ μέρους μου. Αυτό είχε γίνει πέρσυ περίπου τέτοια εποχή. Πάμε στο σήμερα η' μάλλον στο χθες. Βγήκαμε με την παρέα βόλτα για τα γενέθλια μου και ο μόνος που μου πήρε δώρο ήταν αυτός. Ήταν πολύ προσεγμένο δώρο και πολύ ωραία κίνηση ειδικά με τον τρόπο που του φέρθηκα. Με την άλλη κοπέλα, όταν της είχα πει ότι θα κάνω παρέα μαζί του,με ξεκοψε σταδιακά. Το θέμα είναι ότι νιώθω πολύ άσχημα. Είχε γράψει και μια καρτούλα και την διαβάζω και σπαραζωστο κλάμα. Ξέρω οτι εκείνη την περιοδοτου χωρισμού ήταν πολύ άσχημα και τον κρέμασα και εγώ. Αυτός όμως δεν το έκανε...