ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πνιγομαι και δεν μπορώ να το πω πουθενά! Παντρεμένη σχεδόν δύο χρόνια με ένα παιδί ενός έτους. Και τον αντρα μου δεν τον αναγνωρίζω! Δεν τον αντέχω. Κάθε μέρα γκρίνια. Όλη την ώρα παρακολουθεί τι κάνω κι αν κάνω κάτι λάθος κατά τη γνώμη του αρχίζει τη γκρίνια και πολλές φορές τις φωνές! Συνήθως δεν αντιδρω αλλά όταν φωνάζει γίνομαι θηρίο γιατί δε θέλω να τον ακούει το παιδί. Του το έχω πει χίλιες φορές! Ντρεπομαι για αυτό που ζω και δε θέλω να το πω ούτε στις φίλες μου. Δε ξέρω τι να κάνω. Όταν του κάνω σοβαρή κουβέντα ότι δεν είναι σωστό να συμπεριφερεται έτσι μου το γυρνάει στο αστείο. Λέει "έλα βρε. ..μη κάνεις έτσι! Τόσο ευαίσθητη είσαι; Δεν είναι δυνατόν να στενοχωριεσαι για αυτα; πρεπει να σκληρυνεις! Εγώ τα λέω στην Πλάκα αλλά εσύ θιγεσαι τόσο εύκολα! Τι θα κάνεις αν σου τύχει κάτι πιο σοβαρό; για αυτά τα χαζά κάθεσαι και σκας; "ΔΕ την φανταζόμουν έτσι τη ζωή μου όταν παντρευτηκα. Και τώρα εχω εγκλωβιστει και δε μιλάω σε κανένα.