ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 3 μήνες έμαθα πως είμαι έγκυος για πρώτη φορά και μετά από 1 μήνα απέβαλλα (έτυχε να το περάσω επώδυνα και να χρειαστώ και χειρουργική παρέμβαση, και όλα αυτά εν μέσω καραντίνας). Στα 31 μου λοιπόν, έπειτα από έντονη εσωτερική διεργασία αυτό το διάστημα, σκέφτομαι πως είναι πολύ πιθανό πλέον να ΜΗΝ θέλω να κάνω παιδί. Έλαβα αγωγή ενός έτους, είχα ορμονικό πρόβλημα, το προσπαθήσαμε πολύ με τον άνθρωπό μου, ήρθε αμέσως μόλις ξεκινήσαμε επίσημα προσπάθειες (κυριολεκτικά αμέσως) και...δεν προχώρησε. Βίωσα κάθε σύμπτωμα, είδα την κοιλιά μου να αλλάζει, μπήκα στη διαδικασία συνειδητοποίησης ότι έχω μια νέα ζωή μέσα μου και όλο αυτό είναι πλέον ένα όνειρο. Έκλαψα, πένθησα, ένιωσα χαμένη στο διάστημα, μα συνήλθα. Έχοντας δίπλα μου έναν εκπληκτικό άνθρωπο, που με την απεριόριστη αγάπη του μου είπε πως είτε έρθει, είτε όχι ένα παιδί, αυτό που νιώθουμε ο ένας για τον άλλο είναι και θα είναι αναλλοίωτο. Και ότι είναι στην απολύτως ελεύθερη επιλογή μου το τι θα κάνουμε, αρκεί να είμαι καλά.Αισθάνομαι πολύ όμορφα στην ιδέα να μην θέλω παιδί. Να συνεχίσουμε να ζούμε χαλαροί με τον άνθρωπό μου, να μην μας περιορίζει τίποτα. Το μόνο που ίσως σκέφτηκα κάποτε στιγμιαία είναι το πως μπορεί να είναι όταν μεγαλώσουμε, κι αν χρειαστούμε κάποια στιγμή φροντίδα, όμως θα ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ εγωιστικό να σκέφτομαι να φέρω μια ζωή στον κόσμο μόνο και μόνο για να του ζητήσω ως αντάλλαγμα να με γηροκομήσει μεθαύριο. Τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία των γονέων. Σε καμία περίπτωση. Από την άλλη σκέφτομαι: αλήθεια, ποιος ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πολύ έτοιμος να γίνει γονιός, πριν ακόμη γίνει;Δεν έχω καταλήξει ακόμη στο τι θέλω. Ίσως είναι και νωρίς. Όμως αν καταλήξω στο ότι δεν θέλω παιδί, θα έχω να αντιμετωπίσω τα κατάλοιπα μιας απαρχαιωμένης νοοτροπίας, ζώντας στην επαρχία, και με γονείς και πεθερικά τρίτεκνα. Θα δείξει. Σίγουρα πάντως θέλω να ζήσω ανέμελη το καλοκαίρι μου και να μην με απασχολεί καθόλου το αν αδιαθέτησα ή όχι. Να είναι η μόνη μου έννοια ο άνθρωπός μου και η θάλασσα .Καλό καλοκαίρι σε όλους.