ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 22 ετων, βλέπω ολα τα κορίτσια στη ηλικία μου να βγαίνουν, ταξίδια, να κάνουν πράγματα και εγώ παλεύω να βγω για ένα απλο καφέ. Ένα καλοκαίρι πέρασα μόνο δυο εβδομάδες διακοπές με το αγόρι μου, με το οποίο χωρισαμε πριν μήνες και τώρα ειμαι εντελώς μόνη. Οι φιλίες μου από μικρή ήταν όλες προβληματικές, με κράζανε, ή δεν φέρονταν σωστά. Πλέον έχω δυο φίλες, με τις οποίες βρίσκουν πολυ σπάνια χρόνο για εμένα για να βγούμε έστω για ένα καφέ. Προσπαθώ να ξεπεράσω τον χωρισμο μου, πολλών χρόνων σχέση με τον οποίο ένιωθα μια προστασία και περνούσα καλα όταν ήμασταν μαζί, ασχέτως αν μετά αποδείχθηκε κάτι άλλο. Φέτος το καλοκαίρι μια από αυτές τις φίλες μου είχε πει να κάναμε κάτι, το ακύρωσε, ακόμη και στα γενέθλια μου δεν θα έχω κανέναν να βγω, όπως και πέρυσι. Βαρέθηκα να ζω έτσι ενώ έχω προδιαγραφές να μπορώ να ζησω μια χαρούμενη ζωή, δεν ειμαι καμία περίεργη ειμαι όπως ολα τα κορίτσια της ηλικίας μου και αρκετά ευαίσθητο άτομο. Πάντα προσπαθώ να κοιτάω θετικά τα πράγματα αλλά κάτι τέτοιες στιγμές κλαιω και απορώ γιατί.. Προσπάθησα να κανω νέες γνωριμίες ερωτικες αλλά είναι δύσκολο γιατί δεν βρίσκω κάποιον σοβαρό, μετά σκέφτομαι και τον πρώην μου και μεγαλοποιώ το πως ήμασταν μαζί γιατί τουλάχιστον με τόσα χρόνια μαζί είχα μια σταθερή παρέα, κάπου να κλάψω, να χαρω, να νιώθω ο εαυτός μου και τώρα δεν έχω τίποτα. Νιώθω εξαντλημένη και μόνη. Μόνη είναι η κατάλληλη λέξη