ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η εποχή που ανθίζουν οι κάκτοι και παραμένουν ανθισμένα τα τριαντάφυλλα. Τα πιάτα στεγνώνουν γρήγορα στο νεροχύτη, και οι γλάστρες θέλουν καθημερινό πότισμα, ακόμα και τα παχύφυτα. Η γάτα, έχοντας μαδήσει σχεδόν όλο το τρίχωμά της, έχει μείνει πια μισή, και ξαπλώνει μακρόστενα στο γρασίδι. Ελπίζει να μεγαλώσει όσο γίνεται τον λόγο επιφάνειας προς όγκο, και άρα το ρυθμό αποβολής θερμότητας. Πάντα είναι καλό να υπάρχει τουλάχιστον μία γάτα κοντά. Αυτά τα μικρά ζωάκια έχουν τόση σοφία συσσωρευμένη, και καλό είναι να τα μιμείσαι.Το εσωτερικό του κομπιούτερ μυρίζει, όπως πάντα τα καλοκαίρια, ζεστό πλαστικό και καψαλισμένη σκόνη. Αν δεν έχεις βάλει πρόσφατα θερμοαγώγιμη κεραμική πάστα κάτω από το τσιπάκι σου, καιρός είναι να το πάρεις απόφαση. Τη σιλικόνη που και που πρέπει να την ασημώνεις για να κάνει το θαύμα της. Το USB ανεμιστηράκι βγαίνει από τη ντουλάπα και τοποθετείται δίπλα στο πληκτρολόγιο. Ο μονότονος βόμβος του, μικρό αντίτιμο για τη δροσιά που φέρνει. Τα παγωτά του περιπτέρου αντισταθμίζουν τα κιλά που διαφορετικά θα έχανες τρώγοντας μόνο ντοματοσαλάτες και καρπούζι. Κάθε απόγευμα το ίδιο δίλημμα: σοκολάτα ή βανίλια, ή γεύση φρούτων; Τα πιο φτηνά παγωτά είναι πάντα και τα καλύτερα. Αυτά με τη "γεύση σοκολάτας" που δεν κάνουν πάνω από ενάμισι ευρώ. Για τους πολύ μερακλήδες υπάρχει και το χωνάκι γρανίτα, αλλά εκεί πάλι υπάρχει άλλο μεγάλο δίλημμα: καρπούζι ή μάνγκο;Οι άνθρωποι σε ρωτούν συχνά-πυκνά, άλλοτε από αμηχανία και άλλοτε από αλαζωνία, "που θα πας φέτος το καλοκαίρι". Περιμένουν ανυπόμονα να τελειώσεις την απάντησή σου, για να σου πουν αυτοί σε ποια νησιά θα ξεροψηθούν για δυο-τρεις βδομάδες. Πρέπει να τους συγχωρέσεις, ανυπομονούν κι αυτοί για λίγο να ξεχάσουν την υποδούλωση που ζουν τον υπόλοιπο χρόνο. Θα πάρουν τα παιδιά και τα σκυλιά τους, θα τα φορτώσουν στο αυτοκίνητο και θα τα στοιβάξουν στην άμμο όλοι μαζί για κάποιο προκαθορισμένο διάστημα. Ύστερα, το Σεπτέμβρη, οι πιο υγιείς απ'αυτούς, θα νοιώθουν άσχημα που γυρνάνε στο γραφείο. Δε φταίνε, δεν ξέρουν ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να ζεις. Δεν τους άφησε κανείς να μεγαλώσουν.Τα σαμιαμίδια περπατούν και πάλι στο ταβάνι της βεράντας. Οι πλάκες του κήπου γεμίζουν μακριές λεωφόρους από μυρμήγκια, και προσέχεις να μην τα πατήσεις. Αν έχεις έστω και μια φορά προσευχηθεί στο Θεό, παρακαλώντας για βοήθεια, πρέπει και όταν εσύ είσαι Θεός, να προσέχεις που πατάς. Εγώ πάλι είμαι άθεος, και άρα προτιμώ να προσεύχομαι μόνο όταν έχω να εκφράσω ευγνωμοσύνη για κάτι. Μιας και δεν υπάρχει κανείς εκεί πάνω, είναι χαζό να ζητάς πράγματα, αλλά ένα ευχαριστώ μπορείς να το πετάξεις στο κενό, ακόμα κι αν πέσει χάμω.Αν βγεις έξω το μεσημέρι, καλό είναι να έχεις: καπέλο, νερό στην τσάντα, μαύρα γυαλιά, καμιά φορά και αντιηλιακό, αν πηγαίνεις για μεγάλη βόλτα. Το περπάτημα μέσα στο λιοπύρι δε θα ήταν τόσο ευχάριστο χωρίς το χόρτο που ρίχνει τη θερμοκρασία του σώματος, και χωρίς την ερημιά που βασιλεύει στους δρόμους.Φαντάζομαι πως όταν πεθάνω, τις τελευταίες στιγμές θα σκεφτώ πόσο θα μου λείψει ο ήχος των τζιτζικιών και το άρωμα της ρίγανης που φυτρώνει στους ξερότοπους. Και ο ήχος εκείνου του εντόμου που για τόσα χρόνια νόμιζα ότι ήταν φίδι ή σαύρα: Φσσς φσσς! Ίσως να μετανιώσω λίγο για τις φορές που φέρθηκα χωρίς συμπόνοια σε άλλες ψυχές, δε νομίζω όμως να στεναχωρηθώ ούτε στιγμή για τη ζωή που τελειώνει. Ήδη έχω ζήσει σχεδόν τα πάντα, και ξέρω πως, ευτυχώς ή δυστυχώς, όλα τελειώνουν.