ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσα γράφω ίσως ακουστούν υπερβολικά όμως αν δεν ζήσεις κάποιες καταστάσεις δεν μπορείς να καταλάβεις τον βαθμό που επηρεάζουν την ζωή του άλλου.Κάθε φορά που θα βγω από το σπίτι, από τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσω όταν βγω από την πόρτα μέχρι τον τελευταίο που θα δω πριν μπω ξανά στο σπίτι, ή θα με κοιτάξει παράξενα ή θα γελάσει μαζί μου ή θα τρομάξει μόλις με δει.Έχω έναν συνδυασμό από χαρακτηριστικά που με κάνουν να φαίνομαι, θα χρησιμοποιήσω μια ήπια λέξη, διαφορετικός.Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου το ζω αυτό, με αποκορύφωμα τα τελευταία χρόνια που άρχισα να μεγαλώνω και να αντιλαμβάνομαι καλύτερα κάποια πράγματα.Όπως είναι φυσικό όταν έχω μια τέτοια αντιμετώπιση δεν μπορώ να συμπεριφερθώ φυσιολογικά. Περπατάω με το κεφάλι σκυμμένο και μόνιμα έχω στο μυαλό μου το πως να αποφύγω τον κόσμο ή ποιες θα είναι οι αντιδράσεις τους όταν περάσω από μπροστά τους.Φοβάμαι να βγω από το σπίτι και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα, ακόμα και όταν είμαι μόνος μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμα και όταν γράφω ένα κείμενο ξεχνάω να γράψω λέξεις ή ακόμα και ολόκληρες προτάσεις από το ψυχολογικό βάρος που κουβαλάω.Δεν έχω επιλέξει να είμαι όπως είμαι όμως όχι μόνο κρίνομαι από αυτό αλλά ταυτόχρονα στιγματίζομαι και δεν μπορώ να αισθανθώ "φυσιολογικός" άνθρωπος ούτε να κάνω κάτι πολύ βασικό, όπως να πάω για καφέ σε μια καφετέρια.Σε ψυχολόγο δεν σκέφτομαι να πάω γιατί ξέρω πως το συγκεκριμένο πρόβλημα έχει να κάνει με την ίδια την κοινωνία. Φαντάζομαι θα έχετε δει στα social media φωτογραφίες με ανθρώπους με μεγάλη μύτη, αυτιά, δόντια ή άλλες ιδιαιτερότητες στην εμφάνιση και από κάτω να γίνεται χαμός από σχόλια υποτιμητικά.Αυτό το πράγμα το ζω πολλά χρόνια και μου έχει καταστρέψει τη ζωή.Δεν ξέρω γιατί γίνεται όλο αυτό και γιατί επιλέχθηκα να κουβαλάω εγώ όλο αυτό το βάρος όμως δεν το αντέχω... θέλω να νιώσω άνθρωπος!