Να μη στεναχωριεσαι.Εγω μια χαρα σε βρισκω.Το οτι δεν βρισκουμε ολες τις φορες φιλους εχει να κανει με πολλα.Αλλοι εχουν τα δικα τους,εμεις ειμαστε αλλου,αλλες οι συγκυριες μας αλλαζουν,οπως και να εχει,ενα ειναι το τιπ:να εισαι αυτη που εισαι και ο εαυτος σου,και πιστεψε με αυτοι που σε θελουν στις ζωες τους,θα σε βρουν και θα σε θελουν να σε εχουν.Παραδειγμα:εντελως ξαφνικα και ενταλως αγνωστη ενω ημουν με παρεα αλλων δυο γυναικων,εκει που εμεις μιλουσαμε,αυτη περασε περαστικη και ειπε κοριτσια χαιρομαι την παρεα σας.Θελω να πω σε βλεπουν οι αλλοι,μη νομιζεις οτι δε σε βλεπουν.Οι ανασφαλειες και ο φοβος απορριψης/οι αρνητικες προηγουμενες εμπειριες δημιουργουν τειχη.Ειναι δυσκολο ο καθενας ατομικα να ξεπερασει τα δικα του προσωπικα τειχη.Μην απελπιζεσαι.Κατι θα βρεθει,να βγαινεις,να μιλας με κοσμο,να γνωριζεις ατομα (αντε εστω διαδικτυακα το βαζω και αυτο γιατι ποτέ δεν ξερεις τι ατομα θα συναντησεις) και κατι θα βρεθει.Να μην απελπιζεσαι και να μην εγκαταλειπεις.Και στην τελικη αν εχεις βρει τροπους και εχεις αποδεχτει μια κατασταση ας πουμε μοναξιας,περνας και μονος καλα.
2.7.2020 | 16:52
Οι άλλοι και εγώ
Τον τελευταίο καιρό με στεναχωρεί το γεγονός ότι δεν έχω κοντινούς φίλους. Αλλά αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι το γεγονός ότι δεν ένιωσα ποτέ (εκτός από μια φορά ίσως) ότι κάποια φίλη μου με θέλει πραγματικά για φίλη γιατί είμαι αυτή που είμαι και όχι λόγω τυχαίων συγκυριών (πχ συμφοιτητές). Είναι κάποιος άλλος που να βιώνει κάτι αντίστοιχο; Νιώθω ότι πραγματικά δεν κάνει κανείς κάποια προσπάθεια για να με κρατήσει κοντά του και ότι αν οι συγκυρίες αλλάξουν τότε θα μείνω τελείως μόνη. Γενικώς δεν είμαι και το πιο κοινωνικό άτομο αλλά τουλάχιστον είμαι αυθεντική και γενικότερα θα με θεωρούσα καλή φίλη.
1
