ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ένα ξαδερφακι 10 χρόνων και κάθε φορά που με βλέπει φωνάζει το όνομα μου και τρέχει να με αγκαλιάσει. Τα πάμε υπέροχα μεταξύ μας και πάντα περνάμε ωραία, της κάνω γκριμάτσες και σκάει στα γέλια, χορεύουμε μαζί, πάμε για περπάτημα και μιλάμε, πάμε σε παιχνίδαδικα κάνουμε πλάκες με κατι ψεύτικα σπαθιά, φοράμε αστεία καπέλα και γυαλιά, της αγοράζω παγωτό και καθόμαστε στο λιμανι χαζεύοντας την θάλασσα.... Είναι απίστευτη και πανέξυπνη. Οι αδερφές της δεν έχουν και τόσο καλή επικοινωνία μαζί της και ας είμαστε πάνω κάτω ίδια ηλικία. Σκέφτομαι πόσο θα ήθελα ένα μικρό αδερφάκι, εχω μόνο μια μεγαλύτερη η οποία με έβλεπε ανταγωνιστικα και με ζήλευε. Δεν μπορώ να μπω στη θέση της. Τι να ζηλέψεις αυτό το πλάσματακι που είναι γεμάτο χαρά και αθωότητα; τι να αντιπαθησεις;