Να βρεις το θάρρος, πρέπει να το βρεις. Μίλησε με τον πατέρα σου, στο κάτω κάτω σε πίεσε και δεν είναι αθώος. Δεν υπάρχει "αυτό έγινε τώρα". Τίποτε δεν είναι τελεσίδικο πόσο μάλλον όταν είσαι 21. Το ότι δεν έφυγες από την αρχή δεν σημαίνει ότι πρέπει να το συνεχίσεις μέχρι τέλους. Αν εσύ έκανες μια φορά λάθος τι να πούμε για μεγάλους ανθρώπους που πιέζουν και κατευθύνουν τα παιδιά τους; Μάζεψε το κουράγιο σου και κάνε αυτό πρέπει να κάνεις!
24.8.2020 | 16:27
Μιζέρια
Μπαίνω τέταρτο έτος σε σχολή που δε μου αρέσει. Δεν έχω το θάρρος να τα παρατήσω όλα. Είμαι μια δειλή. Έπρεπε εξ αρχής να είχα φύγει, απο τ πρώτο εξάμηνο που έβλεπα ότι το αντικείμενο δεν μ αρέσει. Τώρα χρωστάω όλο το τρίτο έτος και πανικοβάλλομαι οταν προσπαθώ να διαβάσω. Πελαγωνω. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα απογινω, μόνο εδώ μπορώ να παραδεχτώ ότι τα έχω κάνει όλα λάθος. Πληρώνω τις επιλογές μου, δεν μου φταίει κάνεις άλλος. Είμαι 21 χρονών-ενήλικη. Είναι δική μου ευθύνη το τι θα κάνω και αν θα βρω δουλειά και πώς θα βγάζω το ψωμί μου εν πάσει περιπτώσει στο μέλλον.Αλλά να κάνω μια δουλειά που καθόλου δε μου αρέσει;; Δεν θα το αντέξω. Θα πάθω κατάθλιψη απο την απογοήτευση. Εχω βρει τι θέλω να γίνω: ψυχολόγος.Αλλά αυτό έγινε τώρα, Όταν πήγαινα σχολείο δεν ήξερα που μου πάνε τα 4. Και επέλεξα λάθος κατεύθυνση και μπήκα κάπου όπου δεν με ενδιαφέρει απλά Γιατί είχα την πίεση από τον πατέρα μου. :(((
5
